„Prawdę poznajesz w kawałkach, we fragmentach. Przeglądasz możliwe odpowiedzi i gdzieś w każdej z nich jest odrobina prawdy, kawałek tego, co jest słuszne. – A co, jeśli one wydają się równie słuszne? Co wtedy? Którą wybierasz? Za którą „prawdą” się opowiadasz? – Za tą, która najmniej skrzywdzi innych ludzi.”

33-letni Justin Fisher jest na pozór bardzo szczęśliwy, mieszka w Londynie, ma kochającą żonę i synka. Jednak jest pewna kwestia, która od wielu lat nie daje mu spokoju. Od kiedy pamięta ma pewne białe plamy w pamięci, od momentu gdy ma trzy lata do chwili gdy wyjeżdża na studia pamięta tylko kilka, nic nieznaczących faktów. Ale dlaczego tak się dzieje? Ze swoją rodziną nie utrzymuje kontaktów od lat, nie potrafi sobie jednak logicznie wytłumaczyć co było tego powodem. Dlatego postanawia wrócić do swojej rodzinnej miejscowości i za wszelką cenę „odzyskać” swoje utracone wspomnienia. Jednak po przyjeździe na Lima Street dokonuje smutnego odkrycia, jego rodzice nie żyją- matka zmarła kilka lat wcześniej a ojciec zaledwie dwa tygodnie przed jego przyjazdem. Nie jest to jednak koniec niespodzianek! Obok grobów rodziców znajduje się jeszcze jeden, mały nagrobek a na nim napis: Thomas Justin Fisher. Ale przecież on stoi tuż nad nim, nie jest możliwe by zmarł w wieku trzech lat! Ale czy na pewno? Odkrycie to zapoczątkowało serię niespodziewanych zdarzeń, jak również prób odkrycia przez Justina swojej prawdziwej tożsamości. Czy mu się uda? A może nadal pozostanie osobą o nieustalonej historii?

„Język sekretów” przedstawia nam tak naprawdę nie tylko losy i problemy Justina, znajduje się w niej również historia jego rodziców, a to z kolei podpowiada nam jaka jest prawda odnośnie Justina, i dlaczego został on „wykreślony” z życia swoich bliskich.

Książka przedstawia nam próby odkrycia swojej prawdziwej natury, tego kim się jest naprawdę, i kim się chce być. Przedstawia nam losy człowieka, którego życie nigdy nie było łatwe, został bowiem rozdzielony ze swoją rodziną, a jego jedynym kontaktem z przeszłością był dziennik ze zdjęciami bliskich. W tak bolesne chwile zostaje wpleciony motyw zagadki sprzed lat, sekretów rodzinnych, które boleśnie odbiły się na psychice, charakterze, jak również całym życiu Justina. Jest to zapis bólu, ale i nadziei, bowiem główny bohater do końca ma nadzieje, że jednak kiedyś odnajdzie w życiu to czego tak usilnie przez lata szukał.

„Język sekretów” jest to lektura wciągająca, idealna na jesienne popołudnia. Dianne Dixon posiada lekki styl, przez co czytanie się nie dłuży i choć sama nie mogłam w pełni zagłębić się w tą historię (głównie z powodu wielu obowiązków), to z pewnością opowieść ta potrafi czytelnika pochłonąć bez reszty. Jedyną rzeczą, która mnie irytowała podczas czytania to wspomnienia splatające się z rzeczywistością, przez co nie zawsze wiedziałam czy czytam o wydarzeniach teraźniejszych czy przeszłych. Jednak jest to nieznaczny minus, gdyż książka naprawdę oczarowuje swoim urokiem, wywołuje emocje i niejednokrotny uśmiech na twarzy.

"Język sekretów" jest to książka idealna dla osób lubiących powieści obyczajowe, opowiadające o nie zawsze idealnym życiu i kontaktach z rodziną. Reasumując, książkę polecam wszystkim lubiącym historie prawdzie, a nie te przesłodzone ;)

„Prawdę poznajesz w kawałkach, we fragmentach. Przeglądasz możliwe odpowiedzi i gdzieś w każdej z nich jest odrobina prawdy, kawałek tego, co jest słuszne. – A co, jeśli one wydają się równie słuszne? Co wtedy? Którą wybierasz? Za którą „prawdą” się opowiadasz? – Za tą, która najmniej skrzywdzi innych ludzi.”

33-letni Justin Fisher jest na pozór bardzo szczęśliwy, mieszka...