Trudno właściwie określić, co napisał Grass w tej książce, bo nie mieści się ani w fantastyce, ani w rzeczywistości takiej, jaką znamy. Ktoś mądry ukuł termin realizm magiczny, ale to paradoksalne określenie także jakoś nie pasuje mi do tej pozycji.
Można powiedzieć, że ta niewielka książeczka stanowi kronikę rodzinną pewnej niemieckiej familii, na którą składa się wiele osób i każda pamięta dzieciństwo inaczej, zaś elementem spajającym wszystkie wspomnienia są właśnie fotografie, ale nigdy nie odwzorowujące rzeczywistości, ale raz przyszłość, raz przeszłość, a innym razem już całkiem niemożliwe scenariusze. I w tym tkwi klu programu - Grass serwuje opowieści rodzinne z różnych perspektyw i to okraszone elementami rodzinnej magii, magii, której nie można za nic wyjaśnić ani nawet zdecydować się na jej źródło. Lub nawet uznać za magię - w zasadzie wszystkie historie mogą być częściowo wyssane z palca. Nie przeszkadza to jednak w cieszeniu się całkiem przyjemną, pomysłowo zbudowaną kroniką, która jednak dla osób nie przyzwyczajonych do dłużenia opowieści nie przyniesie spodziewanej rozrywki. Jeżeli ktoś szuka książki, która zafascynuje tematem związków fotografii i magii oraz pokaże w dalszym planie losy rodziny żyjącej w powojennym Berlinie (i nie tylko) powinien po "Skrzynkę" sięgnąć.

Trudno właściwie określić, co napisał Grass w tej książce, bo nie mieści się ani w fantastyce, ani w rzeczywistości takiej, jaką znamy. Ktoś mądry ukuł termin realizm magiczny, ale to paradoksalne określenie także jakoś nie pasuje mi do tej pozycji.
Można powiedzieć, że ta niewielka książeczka stanowi kronikę rodzinną pewnej niemieckiej familii, na którą składa się wiele...