Dialogi Grzegorza Wielkiego na zawsze pozostaną w mojej pamięci jako te, które zadecydowały o moim patrzeniu na Boga i na życie pustelnicze, czyli całkowicie oddane Stwórcy.
Poszczególne opowiadania przedstawiając mnichów pierwszych wieków chrześcijaństwa budziły we mnie motywację do głębszej refleksji nad swoją duchowością. Można mieć zastrzeżenia, co do autentyczności wszystkich wydarzeń. Niektóre faktycznie przedstawione są wręcz baśniowo, ale nie zmienia to faktu, że Papież chciał w ten sposób wyrazić sens wiary w Boga.
Doświadczeniem Boga, które otrzymał i które widział w mnichach egipskich chciał się podzielić z innymi, zagubionymi w świecie (już w tamtych czasach), ciągle szukającymi sensu swojego jestestwa.
Dzisiaj zatem, niemalże heroicznie woła do nas św. Grzegorz, abyśmy zobaczyli Boga i Jego działanie w świecie. Człowiek jest w stanie zrobić wiele z pomocą Bożą. Podstawą jednak jest tutaj wiara i całkowite poddanie się woli Ojcu.

Dialogi Grzegorza Wielkiego na zawsze pozostaną w mojej pamięci jako te, które zadecydowały o moim patrzeniu na Boga i na życie pustelnicze, czyli całkowicie oddane Stwórcy.
Poszczególne opowiadania przedstawiając mnichów pierwszych wieków chrześcijaństwa budziły we mnie motywację do głębszej refleksji nad swoją duchowością. Można mieć zastrzeżenia, co do autentyczności...