Książka opowiada o Janie, matce dwójki małych dzieci, która w jednej chwili traci wszystko - męża, ustabilizowane życie i spokój, by zmierzyć się z samotnym macierzyństwem, zapchaną rynną i innymi pozornie łatwymi problemami, które niestety często przerastają.

Niezwykle ciepła opowieść o kobiecie, która po śmierci męża odrzuca pomoc wszystkich, którzy chcą jej pomóc. Zamyka się w sobie, swoim bólu i cierpieniu, nie widząc wysiłków najbliższych. Z czasem powoli dostrzega, że życie nie jest tylko czarne.
Na szczególną uwagę zasługują Tug - budowlaniec, który buduje tytułową werandę, człowiek zraniony, ale niezwykle cierpliwy. Ciocia Jade, która matkuje głównej bohaterce i zawsze jest w pobliżu. Najbardziej jednak wzrusza Dylan, syn Janie, który ujmuje swoją dojrzałością.

Książka wciąga nie tylko fabułą, ale i świetnym językiem. Poza tym, w wielu sytuacjach ludzie zachowują się podobnie jak Janie. Zamykają się w swoim bólu i cierpieniu, nie zwracając uwagi na innych. A przecież zawsze wokół znajdzie się przynajmniej jeden "anioł", który pomoże przetrwać ciężkie chwile i znajdzie sposób na poprawę trudnej sytuacji.

Książka opowiada o Janie, matce dwójki małych dzieci, która w jednej chwili traci wszystko - męża, ustabilizowane życie i spokój, by zmierzyć się z samotnym macierzyństwem, zapchaną rynną i innymi pozornie łatwymi problemami, które niestety często przerastają.

Niezwykle ciepła opowieść o kobiecie, która po śmierci męża odrzuca pomoc wszystkich, którzy chcą jej pomóc....