Z Twoją książką Beatko kończę ten czytelniczy rok. masz przyjemną lekkość pisania. :)

Z Twoją książką Beatko kończę ten czytelniczy rok. masz przyjemną lekkość pisania. :)

Sekret owiany niebieską mgiełką...
Beata Wieczorek to osoba niezwykle tajemnicza, ciężko znaleźć o niej jakiekolwiek informacje. Na pewno jest to jej debiut w roli pisarki i jak dotąd jedyna wydana książka, ale mam nadzieję, że nie poprzestanie na tym, zwłaszcza, że od momentu jej publikacji minęły już 3 lata. Pisze ciekawie, czytelnik chce jak najszybciej dowiedzieć się, jakie przygody czekają bohaterów, co za sekrety skrywa tytułowy zamek, który wszyscy omijają szerokim łukiem, którego się boją i wolą nie zapuszczać się w jego okolice. Moim zdaniem autorka marnuje talent, powinna pisać dla dzieci, wydać coś nowego, ponieważ naprawdę potrafi to robić.
"Tajemnica błękitnego zamczyska" w całości stworzona została przez Beatę Wieczorek, i tekst, i ilustracje, i projekt okładki są jej autorstwa. Moim zdaniem wszystko tu dopracowane jest w każdym szczególe, przemyślane i doskonale dopasowane. Poznajemy Magdalenę, której wakacje zaczynają się niezbyt interesująco, z uwagi na paskudną pogodę. Dziewczynka patrzy na krople deszczu za oknem i smuci się, ponieważ nie może wyjść na dwór i zwiedzić okolicy, mieszka tu co prawda od roku, ale nie zna miejsca, które kusi ją i fascynuje, tytułowego zamku właśnie. Uwielbia spędzać czas na świeżym powietrzu, ze swoim towarzyszem, ukochanym pieskiem Rubinkiem. W tym momencie przypomniało mi się moje dzieciństwo, czas, gdy sama hasałam po łąkach, otwartych przestrzeniach, wdychając zapach polnych kwiatów. Rozmarzyłam się i pochłonęły mnie miłe wspomnienia za sprawą pierwszej strony opowieści. Co to będzie dalej? Zastanawiałam się...
Dalej było naprawdę coraz ciekawiej.
Język pisarki bez jakichkolwiek zastrzeżeń, prosty i idealny dla czytelnika, pobudzający wyobraźnię, a jednocześnie przystępny. Aktualne, jak najbardziej na czasie sytuacje, problemy młodego człowieka, z którymi borykają się współczesne dzieci, a jednocześnie magiczny, tajemniczy, bajkowy świat to moim zdaniem znakomite połączenie i bardzo dobry pomysł. Autorka zwraca naszą uwagę na to, co myśli, jak zachowuje się młode pokolenie, co uważa za ważne, a co powinno być dla niego istotne. Pomaga dostrzec zalety bycia dobrym, sympatycznym. Umiejętnie stara się przekonać dzieci, że warto pomagać innym, być przyjaznym i miłym, ale nie naiwnym. Wartości, jakie przekazuje są ponadczasowe, ponieważ już od dawna wiadomo, że nie szata zdobi człowieka, a jego wnętrze i serce. Brakuje takich historii w naszej literaturze, szczególnie tej skierowanej do młodszego czytelnika. Z chęcią podsunę ten tytuł mojej Małgosi, ponieważ od zawsze próbuję wpoić jej, że rzeczy materialne nie są tak naprawdę najważniejsze, choć oczywiście nie jest tak, że nie korzystamy z ich, ponieważ ułatwiają nam życie. Na szczęście jednak potrafimy bez nich żyć i nie stanowi to dla nas żadnego problemu.
Magdalena i jej dwójka przyjaciół, kolega Radek i kuzynka Anita, miewają pasjonujące i momentami dosyć niebezpieczne przygody, ale też wyciągają wnioski z tego, co im się przytrafia. Spotykamy tu wiele niesamowitych baśniowych, fantastycznych elementów, zaskakujących bohaterów, i dobrych, i złych, jest barwnie, kolorowo, za nic w świecie nie można się tutaj nudzić. To doskonała lektura dla osób, które szukają ciekawych i fascynujących opowieści, pełnych magii i sekretów. A wszystko owiane jest niebieską mgiełką tajemniczości przedziwnego zamczyska...
Polecam, szczególnie jako prezent z okazji zbliżającego się Dnia Dziecka. To książka warta uwagi i poznania, jeżeli zależy nam na tym, by nasze dziecko zwróciło uwagę na to, co ważne i istotne. Mocne wrażenia i prawdziwe emocje gwarantowane!

"Tajemnica błękitnego zamczyska" Beata Wieczorek, Wydawnictwo COMM, Poznań 2010

Sekret owiany niebieską mgiełką...
Beata Wieczorek to osoba niezwykle tajemnicza, ciężko znaleźć o niej jakiekolwiek informacje. Na pewno jest to jej debiut w roli pisarki i jak dotąd jedyna wydana książka, ale mam nadzieję, że nie poprzestanie na tym, zwłaszcza, że od momentu jej publikacji minęły już 3 lata. Pisze ciekawie, czytelnik chce jak najszybciej dowiedzieć się,...

Zapachniało wakacjami a wraz z nimi powróciły wspomnienia z dzieciństwa. Marzenia o wielkiej przygodzie, poszukiwaniu tajemniczych miejsc i dziwnych istot, ale przede wszystkim marzenia o prawdziwej przyjaźni, która przetrwa wiecznie. Wszystko to a nawet więcej znalazłam w książce "Tajemnica błękitnego zamczyska" Beaty Wieczorek.

Główną bohaterką książki jest dwunastoletnia Magdalena. Urocza, nieco zakompleksiona i jak każde dziecko ciekawska dziewczynka. Mieszka wraz z rodzicami na wsi nieopodal tajemniczych ruin zamku, o których pewnego wakacyjnego dnia opowiada jej mama. Dziewczynka zafascynowana niesamowitą historią, pomimo zakazu rodziców i przestróg sąsiadów postanawia odnaleźć zamek. Jednak na drodze jej planów staje wizyta nieznośnej i rozpieszczonej kuzynki Anity, z którą Magdalena kompletnie nie może się dogadać.

Korzystając z nieobecności rodziców dziewczynka wraz z Radkiem, szkolnym kolegą i ciągle marudzącą Anitą wyruszają na wycieczkę rowerową do lasu. Zapuszczają się w miejsce jeszcze im nieznane i nieoczekiwanie odkrywają ruiny błękitnego zamczyska. Dzieci ciesząc się z odkrycia nie zdają sobie jednak sprawy, jakie niebezpieczeństwo im grozi. Jakie będą ich dalsze losy? O tym będziecie musieli przekonać się sami czytając "Tajemnica błękitnego zamczyska".

Książka jest bardzo udanym debiutem Beaty Wieczorek. Ma ciekawą, Tajemniczą i trzymającą w napięciu fabułę. Jest napisana prostym językiem, zrozumiałym dla młodego czytelnika. Barwne opisy i ilustracje wykonane przez samą autorkę dodatkowo zachęcają do zatopienia się w lekturze. Jednak największym atutem owej książki jest jej przesłanie, które pokazuje jak dużą wartość ma przyjaźń, dobre serce i pomoc, którą możemy ofiarować innym.

Chociaż książka skierowana jest do dzieci w wieku 8-12 lat myślę, że i dorosły czytelnik przeczyta ją z przyjemnością. Polecam

źródło: www.zaczytanamery.blogspot.com/2011/07/tajemnica-bekitnego-zamczyska-beata.html

Zapachniało wakacjami a wraz z nimi powróciły wspomnienia z dzieciństwa. Marzenia o wielkiej przygodzie, poszukiwaniu tajemniczych miejsc i dziwnych istot, ale przede wszystkim marzenia o prawdziwej przyjaźni, która przetrwa wiecznie. Wszystko to a nawet więcej znalazłam w książce "Tajemnica błękitnego zamczyska" Beaty Wieczorek.

Główną bohaterką książki jest...

Moja dzisiejsza propozycja dla dzieci to opowieść o intrygującym tytule "Tajemnica błękitnego zamczyska". Jest to pełna fantazji, magii, niepozbawiona elementów grozy historia o przygodach trójki przyjaciół, którzy zafascynowani ponurą legendą postanawiają sami przekonać się, dlaczego ruiny pobliskiego zamku cieszą się wśród miejscowych złą sławą. Myślę, że przypadnie ona do gustu zwłaszcza młodym, żądnym przygód odkrywcom, którym niestraszne mroczne zagadki, ponure sekrety i starodawne legendy, którym można stawić czoła.

Magdalena, jej kuzynka Anita oraz przyjaciel Radek postanawiają spędzić uroczy, wakacyjny dzień na rowerowej wycieczce. Kilkugodzinna przejażdżka kończy się niespodziewanie w okolicy spowitej dziwną, błękitną mgłą, znad której wyłaniają się ruiny budzącego grozę zamku. Ciekawość bierze jednak górę nad lękiem i zaskoczeniem, dzieci ostrożnie zanurzają się w tajemnicze opary niepomne grożącego im niebezpieczeństwa, przed którym tyle razy ostrzegali je rodzice.
Niespodziewany atak upiornego stworzenia sprawia, że przyjaciele zostają rozdzieleni; Radek podejmuje próby uratowania Anity ze szponów stwora, zaś Magdalena trafia do do jednej z zamkowych komnat, gdzie natyka się na niesamowity witraż przedstawiający rodzinę z dwójką dzieci. Okazuje się, że na portrecie widnieją ostatni właściciele zamku, którzy wedle słów legendy pewnego dnia zniknęli w tajemniczych okolicznościach i od tamtej pory słuch po nich zaginął.

Czy dzieciom uda się rozwikłać zagadkę zamku i ocalić tych, którzy potrzebują pomocy? Jak zakończy się ta niebezpieczna i pełna wrażeń wyprawa?

"Tajemnica błękitnego zamczyska" to opowieść, która z całą pewnością pobudzi dziecięcą wyobraźnię i ciekawość oraz zaspokoi potrzebę mocnych doznań i niezwykłych przygód. Ulubione przez dzieci elementy: mroczna tajemnica, nastrój grozy, baśniowe istoty, magiczne przedmioty, nieprzewidywalne i niezwykłe przygody sympatycznych bohaterów, harmonijnie skomponowane w zapierającą dech w piersiach i trzymającą w napięciu historię na pewno przykują uwagę młodego czytelnika i sprawią, że z wypiekami na twarzy będzie śledził rozgrywające się na kartach książki wydarzenia.
Wielką zaletą książki jest prosty, żywy język, dynamiczne dialogi i ujmujący bohaterowie, z którymi łatwo się utożsamić, co współtworzy naprawdę interesującą, barwną i wciągającą fabułę.
Równie ważną rzeczą jest przesłanie opowieści będące jednocześnie morałem legendy, która tak zafrapowała trójkę przyjaciół. Umiejętność przeciwstawiania się złu, krzywdzie ludzkiej, okazywanie zainteresowania losem drugiego człowieka, wykazywanie się empatią, współczuciem i udzielanie pomocy potrzebującym to tylko kilka podstawowych refleksji, jakie nasuwa lektura książki. Podkreśla ona także wartość przyjaźni, która jest najcenniejszym i najbardziej wartościowym darem, jaki możemy otrzymać i o który musimy należycie dbać. Uczy wrażliwości, lojalności, konieczności dotrzymywania danego słowa, pozwala odkrywać w sobie pokłady odwagi i dobra.
Przesłanie zawarte w tej historii ma jedną ważną zaletę: nie jest ono wygłoszone w natrętny, narzucający się sposób, w moralizatorskim tonie - raczej w stylu przyjacielskiej refleksji, która z łatwością sama nasunie się uważnemu czytelnikowi. Cenna wiedza i życiowa mądrość przemycona w opowieści dla dzieci - oto niezbywalny atut tej książki.

Gorąco polecam każdemu dziecku tę magiczną, niesamowitą, pełną wrażeń, przygód i ciepła opowieść. Jej towarzystwo ubarwi nawet ponury, deszczowy dzień, rozpali wyobraźnię, poprawi nastrój. Przekonacie się, że nie sposób oprzeć się jej urokowi i baśniowemu czarowi. Zapraszam do lektury!

Opublikowane na moim blogu:
zwiedzamwszechswiat.blogspot.com

Moja dzisiejsza propozycja dla dzieci to opowieść o intrygującym tytule "Tajemnica błękitnego zamczyska". Jest to pełna fantazji, magii, niepozbawiona elementów grozy historia o przygodach trójki przyjaciół, którzy zafascynowani ponurą legendą postanawiają sami przekonać się, dlaczego ruiny pobliskiego zamku cieszą się wśród miejscowych złą sławą. Myślę, że przypadnie ona...

Mało która bajka jest w stanie trafić w moje gusta – z reguły ich naiwność mnie przytłacza, a nachalny dydaktyzm przeszkadza w odbiorze. Rzadko potrafię cieszyć się opowieścią tak, jak cieszyłoby się z niej dziecko. Ale w przypadku 'Tajemnicy błękitnego zamczyska' rzecz ma się zupełnie inaczej – dałam się porwać tej magicznej opowieści i wciągnąć do fascynującego świata, wykreowanego przez Beatę Wieczorek. Jestem przy tym pewna, że i młody czytelnik nie będzie potrafił oderwać się od tej historii...

W 'Tajemnicy błękitnego zamczyska' poznajemy typową dwunastolatkę – ciekawską, nieco zakompleksioną, uroczą i dobrą. Tajemnica, jaką owiana jest jej okolica, sprawia, że dziewczynka za wszelką cenę pragnie sprawdzić, co kryje się w głębi lasu, ponad tajemniczą mgłą... Wakacyjna wolność, zamiłowanie do przygód i fascynacja niesamowitymi opowieściami sprawiają, że bohaterka w towarzystwie nielubianej kuzynki i sąsiada, postanawia stanąć oko w oko z wielkim sekretem i zmierzyć się z siłą zła. Wiadomym jest, że z tego pojedynku młodzi bohaterowie wyjdą zwycięsko (w końcu dobro zawsze musi pokonać zło),ale zanim to nastąpi, czytelnik będzie świadkiem ich niesamowitej przygody, pełnej napięcia, wzruszających chwil i nieoczekiwanych zwrotów akcji. Jaką lekcję z tych wydarzeń wyniosą bohaterowie? O tym musicie przekonać się sami, czytając 'Tajemnicę błękitnego zamczyska'.

Opowieść Beaty Wieczorek napisana jest językiem prostym i przyjemnym w odbiorze, choć niektóre kolokwializmy mogą ów odbiór zakłócać. W bajce znalazło się również kilka zwrotów, których młody czytelnik może nie zrozumieć - ma to jednak taki plus, iż wreszcie ich znaczenie pozna – a przecież nauka przez lekturę jest jedną z przyjemniejszych metod poznawania świata...

'Tajemnica błękitnego zamczyska' choć jest opowieścią magiczną, nie przytłacza naiwnością i nieprawdopodobieństwem. Niezwykle plastyczne opisy rzeczywistości pozwalają na uruchomienie wyobraźni, a fascynujące przygody trójki bohaterów niejednego młodego mola książkowego przyprawią o przyspieszone bicie serca i chęć przeniesienia się do tego tajemniczego świata. Coś dla siebie znajdą tu i chłopcy i dziewczynki, a nawet ich rodzice i starsze rodzeństwo. To naprawdę przyjemna opowieść, którą warto poznać.

Na koniec słówko o pięknym wydaniu książeczki – twarda oprawa, solidny papier i – co najważniejsze – przepiękne ilustracje, przykuwają oko i zachwycają. Okazuje się, że autorką strony graficznej jest sama Beata Wieczorek – chylę czoła dla pomysłów i zdolności, bo całość robi naprawdę znakomite wrażenie.

Jeżeli zastanawiacie się, jaką książkę sprezentować swoim pociechom, małoletnim kuzynom czy innym dzieciakom w swoim otoczeniu – polecam 'Tajemnicę błękitnego zamczyska' – krótką opowieść o sile dobra i mocy przyjaźni, o tajemnicy i przygodzie, o zabawie i powadze. Wiele się z niej nauczą, wiele wyniosą, a przy tym nacieszą oko i na chwilę przeniosą się tam, gdzie niezwykłe moce porwą ich w swoje szpony i zabiorą do świata tajemnic...

Mało która bajka jest w stanie trafić w moje gusta – z reguły ich naiwność mnie przytłacza, a nachalny dydaktyzm przeszkadza w odbiorze. Rzadko potrafię cieszyć się opowieścią tak, jak cieszyłoby się z niej dziecko. Ale w przypadku 'Tajemnicy błękitnego zamczyska' rzecz ma się zupełnie inaczej – dałam się porwać tej magicznej opowieści i wciągnąć do fascynującego świata,...

Trafiła ostatnio w moje ręce „Tajemnica błękitnego zamczyska” autorstwa Beaty Wieczorek. Gdybym musiała zakwalifikować jakoś tę opowieść to miałabym chyba problem – najbliżej prawdy byłoby określenie jej jako powieści obyczajowej z elementami fantasy. Główna bohaterka to kilkunastoletnia Magdalena (właśnie Magdalena – nie Magda czy Madzia),która od roku mieszka wraz z rodzicami we wsi nieopodal tajemniczych ruin zamku. Właśnie zaczęły się wakacje i Magdalena ma w planach wizytę w ruinach. Dziewczynki nie powstrzymują ani ostrzeżenia sąsiadów ani wyraźny zakaz rodziców. Zanim jednak Magdalena ma możliwość wprowadzić swój plan w życie przyjeżdża na kilka dni Anita - niezbyt lubiana kuzynka z miasta. Wykorzystując nieobecność rodziców Magdalena ze swoim szkolnym kolegą Radkiem oraz marudzącą Anitą jadą na rowerach w kierunku zamku. Zamek jest pełen czarów i niebezpieczeństw a dzieci muszą się wykazać odwagą i pomysłowością aby wyjść obronną ręką z tej przygody.
Nie znalazłam nigdzie innych śladów twórczości pani Beaty Wieczorek zakładam więc, że jest to jej literacki debiut. I gdybym miała go oceniać „po szkolnemu” to dałabym tej książce solidną czwórkę. Intryga jest nieźle pomyślana, historia jest spójna, część realna nie przytłacza fantastycznej – powiedziałabym wręcz, że epizody baśniowe są o wiele lepsze od obyczajowych. I właśnie w związku z warstwą obyczajową mam kilka „zarzutów” do autorki.
Może się czepiam, ale Magdalena jest dla mnie troszkę sztuczna i na siłę wzorowa. Już od samego imienia zaczynając – dzieci mają tendencję do zdrobnień czy wręcz przeinaczeń swoich imion więc ta „Magdalena” mi zgrzyta, poza tym dziewczynka używa słów, których raczej u dziecka nie usłyszymy, np. mówi o Anicie, że jest „zadufana”. Pomimo, że Anita jest wobec niej po prostu niegrzeczna Magdalena znosi to z cierpliwością i pogodą ducha – ponad 20 lat pracuję w szkole i nie zdarzyło mi się spotkać takiego anioła w ciele dziecka. No, ale może nie miałam szczęścia… Wydaje mi się, że autorka chciała stworzyć historię z przesłaniem i troszkę przedobrzyła.
Książka jest starannie wydana, ma piękne ilustracje wykonane przez sama autorkę i twardą oprawę. Pomimo pewnego dydaktyzmu mojemu dziecku się podobała – jest w niej trochę strachu, przygoda, tajemnicze i magiczne przedmioty czyli to co dzieci lubią. Tak więc mogę właściwie z czystym sumieniem polecić tę książkę dla kilkuletniego czytelnika.

Trafiła ostatnio w moje ręce „Tajemnica błękitnego zamczyska” autorstwa Beaty Wieczorek. Gdybym musiała zakwalifikować jakoś tę opowieść to miałabym chyba problem – najbliżej prawdy byłoby określenie jej jako powieści obyczajowej z elementami fantasy. Główna bohaterka to kilkunastoletnia Magdalena (właśnie Magdalena – nie Magda czy Madzia),która od roku mieszka wraz z...