Nie podoba mi się okładka, ten tatuaż jest dla mnie absurdalny i wybór tego właśnie zdjęcia na okładkę jest również absurdalny, ale niech będzie. W jakiś tam sposób oddaje element szoku, kontrowersji, motywu religijnego w tatuażu, bo kuriozalnie motywy religijne to superpopularny temat na dziarki, od lat. Jako ateistka i osoba wrogo nastawiona do kościoła i wiary jako takiej krzywię się za każdym razem jak widzę te krzyże i różańce na różnych miejscach ciała, ale hej, to wciąż sztuka, najbardziej subiektywna rzecz na świecie. Byłabym hipokrytką, gdybym nagle zaczęła się bawić w mój lepszy niż twój, na zasadzie mój ból jest lepszy niż twój.
Album z serii 1000 czegoś, widziałam już takich wiele, także o tematyce tatuażowej. Nie przepadam za nimi, bo są niewygodne, a do tego często ułożone chronologicznie, a te pierwsze tatuaże naprawdę były średnie. Ten jest podzielony na działy, mamy np. tatuaże japońskie, które bardzo mi się podobają, pewnie dlatego, że są głównie kolorowe, a ja lubię kolorowe tatuaże. Taka trochę odskocznia może od czarnej duszy i serca, hue hue.
Do pooglądania, ale czy koniecznie? Niekoniecznie.

Nie podoba mi się okładka, ten tatuaż jest dla mnie absurdalny i wybór tego właśnie zdjęcia na okładkę jest również absurdalny, ale niech będzie. W jakiś tam sposób oddaje element szoku, kontrowersji, motywu religijnego w tatuażu, bo kuriozalnie motywy religijne to superpopularny temat na dziarki, od lat. Jako ateistka i osoba wrogo nastawiona do kościoła i wiary jako...