Książkę pożyczyłam z biblioteki z nastawieniem na kolejną przeciętną lekturę młodzieżową. Teraz po przeczytaniu myślę, że trochę się pomyliłam.
Barbara Ciwoniuk jako jedna z nielicznych polskich autorek przedstawia realne , choć wśród 'zwykłych' nastolatków rzadko spotykane problemy. Narkomania, alkoholizm ukazane z perspektywy Zacha, ucznia gimnazjum, który nie ma pojęcia o życiu w slumsach. Spotyka na swej drodze zupełne przeciwieństwo siebie - Alfiego. Jak potoczy się ich historia? Czy uda im się znaleźć wspólny język?
Mimo, iż akcja jest dość przewidywalna, książka jest ciekawa, szybko się ją czyta, wciąga. Pozwala docenić i zauważyć jak wielkie mamy szczęście mając normalny dom, rodziców, mogąc w spokoju uczyć się, odpoczywać. Uczy szacunku do tego co posiadamy. Polecam wszystkim, którzy uważają swoje życie za trudne, bezsensowne. Myślę, że po przeczytaniu tej książki zmienią zdanie na ten temat i dostrzegą wiele pozytywów w może czasami przygnębiającej rzeczywistości.
PS. pierwsze koty za płoty - pierwsza opinia dodana! :)

Książkę pożyczyłam z biblioteki z nastawieniem na kolejną przeciętną lekturę młodzieżową. Teraz po przeczytaniu myślę, że trochę się pomyliłam.
Barbara Ciwoniuk jako jedna z nielicznych polskich autorek przedstawia realne , choć wśród 'zwykłych' nastolatków rzadko spotykane problemy. Narkomania, alkoholizm ukazane z perspektywy Zacha, ucznia gimnazjum, który nie ma pojęcia...