Cholera, sama nie wiem, co mam myśleć o tej książce, naprawdę!
Sara miała cztery lata, kiedy król zaaranżował jej ślub z czternastoletnim Nathanem. Wszystko po to, by dwa skłócone rody nareszcie się pogodziły. Jaki miało to skutek? Marny. Kiedy lata później Nathan postanawia uprowadzić swoją żonę i dotrzymać warunków podpisanej przez siebie umowy, wybiera sobie na porwanie dzień, w którym Sara wybiera się na ratunek ciotce Norze. I tu komedia się zaczyna. Akcja przebiega zgodnie z planem, a Nathan musi improwizować, żeby zaciągnąć swoją żonę na statek.
Z pewnością głupotą powaliła mnie bohaterka. Z każdą stroną śmiałam się coraz bardziej, ale co za dużo, to nie zdrowo i w pewnym momencie to nie było już śmieszne, tylko żałosne. Być może dlatego, że książka poszła mi zbyt szybko... trudno powiedzieć. W każdym razie Sara jest niesamowitą idiotką. Nie mówię tego ot tak sobie. Sara spowodowała masę nieszczęść własną bezmyślnością. Każda taka sytuacja okazywała się być coraz większym absurdem. Jej tok myślenia, co więcej, jest całkowicie adekwatny do zachowania.
O, i jest jeszcze nasz główny bohater! Początkowo zrobił bardzo dobre wrażenie. No, dopiero później zaczęło się okazywać, że choć wiele inteligentniejszy od Sary, do najmądrzejszych też nie należy. Ściślej mówiąc: zakochany pajac.
Myślę, że książkę jak najbardziej można przeczytać. Tylko nie w takim tempie, jak moje, bo niewątpliwie w pewnym momencie niektóre sytuacje wydadzą Wam się żałosne, tracąc cały swój urok. To zależy, czy lubicie czytać o tym, do czego może doprowadzić bezmyślność.

Ach, byłabym zapomniała! Przy końcówce siedziałam i wyłam ze śmiechu z jej słodkości ;)

Cholera, sama nie wiem, co mam myśleć o tej książce, naprawdę!
Sara miała cztery lata, kiedy król zaaranżował jej ślub z czternastoletnim Nathanem. Wszystko po to, by dwa skłócone rody nareszcie się pogodziły. Jaki miało to skutek? Marny. Kiedy lata później Nathan postanawia uprowadzić swoją żonę i dotrzymać warunków podpisanej przez siebie umowy, wybiera sobie na porwanie...