Pierwszy tom z serii, jak się okazało czytałam dawno temu bo na przełomie listopada i grudnia 2014 roku, więc nie dziwię się, że szczegółów nie pamiętałam. Przed napisaniem tych paru słów o drugim tomie zapoznałam się z tym, co napisałam wcześniej o pierwszym tomie, a czytając drugi tom, musiałam też trochę przekartkować pierwszy tom, bo tak jak wspomniałam wcześniej dokładnie wszystkiego nie pamiętałam, ale mimo to uważam, ze drugi tom jest lepszy od pierwszego, choć według mnie nadał jest zdecydowanie za długi i są pewne fragmenty, których bym się pozbyła, bo wydawały mnie się zbędne, chyba, że będą miały swoją kontynuację w kolejnych tomach, ale nie mam pojęcia kiedy sięgnę po kolejny tom, bo skoro pomiędzy przeczytaniem 1 tomu a przeczytaniem 2, minęło tak wiele czasu, to ciekawe co będzie z tomem 3. Czas pokaże. O treści nie będę pisać zbyt wiele, ale według mnie ten tom jest zdecydowanie mroczniejszy niż pierwszy, ale to nie oznacza, że gorszy. To dalsze losy Willa, Chestera i Cala oraz innych bohaterów znanych z poprzedniego tomu i całkiem nowych. Duży minus to grubość powieści, bo jak już wspomniałam jest za długa, ale może jest w tym jakiś sens, który zrozumiem później.

Pierwszy tom z serii, jak się okazało czytałam dawno temu bo na przełomie listopada i grudnia 2014 roku, więc nie dziwię się, że szczegółów nie pamiętałam. Przed napisaniem tych paru słów o drugim tomie zapoznałam się z tym, co napisałam wcześniej o pierwszym tomie, a czytając drugi tom, musiałam też trochę przekartkować pierwszy tom, bo tak jak wspomniałam wcześniej...