Wspaniały zbiór opowiadań. Wszystkie cztery jakie wchodzą w jego skład mają niesamowity klimat – pełen melancholii, zadumy nad przeszłością, nostalgii i refleksji. Do tego opisane zostały naprawdę pięknym językiem.

„Panny z Wilka” – klasyk zekranizowany przez samego Andrzeja Wajdę, to konfrontacja z przeszłością, a wręcz próba powrotu do szczęśliwych lat, pełna rozważań nad sensem życia, nad tym co było, co być może, co jest ważne. Ale jest to niestety dosyć gorzka konfrontacja, bezlitośnie i jednoznacznie wykluczająca możliwość drugiej szansy.

„Staroświecki sklep” – kolejna sentymentalna wycieczka w przeszłość do przedwojennej Warszawy, do sklepu ze słodyczami, w którym zakupy dla małego Iwaszkiewicza były wręcz jak nabożeństwo. A sklep to nie był byle jaki, wszak był to sklep „gdzie pan Prus kupował na łuty cukierki, a pan Sienkiewicz takie wielkie pudła”. A i Szymanowski go nie omijał.

„Ikar” i „Wiewiórka” to natomiast krótkie, ale intensywne opowiadania o krótkim wydarzeniu w żuciu, nierzadko wręcz przez wielu niezauważonych, a mających taki ogromny wpływ na obserwatora. Czasem jest to wydarzenie dramatyczne (scena łapanki młodego chłopaka przez hitlerowców) a czasem z pozoru błahe – jak obserwowanie wiewiórki szykującej sobie gniazdko na zimę.

Najciekawsze w prozie Iwaszkiewicza jest to, że o czym by nie pisał, robi to w niezwykle ujmujący i obrazowy sposób. Świetne opowiadania, gorąco polecam.

Wspaniały zbiór opowiadań. Wszystkie cztery jakie wchodzą w jego skład mają niesamowity klimat – pełen melancholii, zadumy nad przeszłością, nostalgii i refleksji. Do tego opisane zostały naprawdę pięknym językiem.

„Panny z Wilka” – klasyk zekranizowany przez samego Andrzeja Wajdę, to konfrontacja z przeszłością, a wręcz próba powrotu do szczęśliwych lat, pełna rozważań...

Ach jak ja kocham Iwaszkiewicza. Powieśc "Panny z Wilka' od początku wprowadza w pewnego rodzaju zadumę. Czy ludzie, których pamiętamy jako wyidealizowanu obraz piękna, milości po wielu latach są w stanie przywołac dawne wspomnienia? Smutna rzeczywistość i złudne marzenia, rozczarowanie - wszystko to w krótkim opowiadaniu. Moim zdaniem troszkę gorsze od opowiadania "Sny" ( które jest moim faworytem i wyciskaczem łez) ale....z sentymetu do autora polecam

Ach jak ja kocham Iwaszkiewicza. Powieśc "Panny z Wilka' od początku wprowadza w pewnego rodzaju zadumę. Czy ludzie, których pamiętamy jako wyidealizowanu obraz piękna, milości po wielu latach są w stanie przywołac dawne wspomnienia? Smutna rzeczywistość i złudne marzenia, rozczarowanie - wszystko to w krótkim opowiadaniu. Moim zdaniem troszkę gorsze od opowiadania "Sny" (...

Wprost uwielbiam opisy Iwaszkiewicza. Mają moc przenoszenia. Zdawałoby się, że czujemy atmosferę, zapachy polskich uliczek z początków XX wieku.

Wprost uwielbiam opisy Iwaszkiewicza. Mają moc przenoszenia. Zdawałoby się, że czujemy atmosferę, zapachy polskich uliczek z początków XX wieku.

Bardzo głębokie, wzruszające opowieści z życia wzięte. Najbardziej podobała mi się opowieść "Ikar"

Bardzo głębokie, wzruszające opowieści z życia wzięte. Najbardziej podobała mi się opowieść "Ikar"

Kultowe Panny z Wilka ostatecznie najciekawsze w formie literackiej :)

Kultowe Panny z Wilka ostatecznie najciekawsze w formie literackiej :)

Pierwsze z opowiadań, najdłuższe, było zwyczajnie przykre i męczące. Podobnie Staroświecki sklep. Dwa pozostałe lepsze, acz przy ich długości ciężko powiedzieć, by ratowały całość wydania.

Pierwsze z opowiadań, najdłuższe, było zwyczajnie przykre i męczące. Podobnie Staroświecki sklep. Dwa pozostałe lepsze, acz przy ich długości ciężko powiedzieć, by ratowały całość wydania.