Najpierw przeczytałam "Czerwonego smoka" Thomasa Harrisa, który był wstępem do "Milczenia owiec". Już ta pierwsza część przygotowała mnie na to, co mnie czeka. Wydawało mi się, że już raczej nic mnie nie przestraszy, bo już poznałam Hannibala Lectera.
Myliłam się. Do pewnego momentu wszystko toczy się w miarę spokojnie, pomijając makabryczne szczegóły. Ale końcówka potrafi naprawdę przerazić.
Filmu nie widziałam. Może zdecyduję się obejrzeć, bo kusi mnie obsada aktorska. Może to być taka sama uczta jak książka. Chociaż słowo "uczta" może jest tu nieco nie na miejscu.
Tej książki nie trzeba już chyba nikomu przedstawiać ani jej zbytnio opisywać, bo to ścisła klasyka thrillera zarówno w zakresie literatury, jak i filmu.
Właściwie nie wiem na czym polega fenomen tej książki.
Na pewno jej siłą jest prostota i przejrzystość akcji. Nie ma zbytnich zawiłości, nie trzeba się niczego domyślać.
Najsilniejszy punkt książki to na pewno postać Hannibala Lectera. Autor stworzył postać błyskotliwego, inteligentnego geniusza zła, który pomimo swoich zbrodni intryguje swoją osobowością, intelektem, łatwością z jaką manipuluje ludźmi. Gdy tylko pojawia się na scenie, od razu przykuwa całą uwagę czytelnika.
Postać Clarice Starling też dopracowana.
Polecam wszystkim, którzy jeszcze nie przeczytali i mają możliwość doznania tych wrażeń przed sobą.

Najpierw przeczytałam "Czerwonego smoka" Thomasa Harrisa, który był wstępem do "Milczenia owiec". Już ta pierwsza część przygotowała mnie na to, co mnie czeka. Wydawało mi się, że już raczej nic mnie nie przestraszy, bo już poznałam Hannibala Lectera.
Myliłam się. Do pewnego momentu wszystko toczy się w miarę spokojnie, pomijając makabryczne szczegóły. Ale końcówka potrafi...