Książka przedstawia ostatnie lata panowania Jana Kazimierza Wazy, począwszy od wojny polsko-moskiewskiej na Ukrainie w 1663-1664, przez rokosz Lubomirskiego aż po abdykację króla w 1668 r. i jego wyjazd z Polski w 1669 r. Zdecydowanie okres to zbyt słabo obecny w świadomości Polaków, zdominowanej przez potop szwedzki. Dramatyczny obraz lat, gdy w ogniu walk fakcyjnych, układanek personalnych i rozgrywek mocarstw zawaliły się plany koniecznych, życiowo niezbędnych reform ustrojowych państwa. Bardzo solidna, bardzo źródłowa i warta lektury, ale czegoś jej brakuje, by porwała. Może fakt, że autor nie wybrał głównego bohatera i osi wydarzeń, może to, że czasem zbyt gęsto i przydługo cytuje źródła, a może to, że wrzuca nas w środek zdarzeń, a wyjaśnia je pod koniec. W trakcie czytania książka zyskuje. Wiele tam myśli i obrazów ładnych. Jest to pierwsza część fresku historycznego Heyduka, który objął następne dziesięciolecia aż po czasy saskie - cykl o bolesnym pogrążaniu się Rzeczypospolitej w upadku.

Książka przedstawia ostatnie lata panowania Jana Kazimierza Wazy, począwszy od wojny polsko-moskiewskiej na Ukrainie w 1663-1664, przez rokosz Lubomirskiego aż po abdykację króla w 1668 r. i jego wyjazd z Polski w 1669 r. Zdecydowanie okres to zbyt słabo obecny w świadomości Polaków, zdominowanej przez potop szwedzki. Dramatyczny obraz lat, gdy w ogniu walk fakcyjnych,...