Tytułowy neologizm obrazuje bierność, z jaką główna bohaterka poddaje się temu, co przynosi jej los. Nie tyle żyje, co daje się unieść prądowi życia, niesiona przez nie niczym kawałek drewna. Tonąc w bezbrzeżnej nudzie i gnuśności, zarówno umysłowej jak i fizycznej, egzystuje zaledwie, odizolowana od otoczenia swoją nijakością i letniością, brakiem umiejętności zorientowania się w swoich uczuciach i potrzebach. O ile jej mąż zajmuje się utrzymaniem majątku i dochodów ze zbioru chmielu i owoców, o tyle jej rola kobiety, żony i człowieka ogranicza się jedynie do wydania na świat dwojga dzieci (bez specjalnej potem nad nimi opieki, bo to zostaje na głowie gosposi), mizernych i nieefektownych spotkań towarzyskich, jednorazowych przygód seksualnych, podejmowanych tylko dlatego, że się przydarzyły, oraz dłuższych romansów z mężczyznami, których nawet nie darzy sympatią. W swej bezwolności i zobojętnieniu nie potrafi nawiązać żadnych naprawdę głębokich relacji ani z mężem, ani z własnymi dziećmi, ani ze szwagierką, rozpaczliwie potrzebującą pomocy i czyjejś bliskości.

Z całą pewnością nie budzi sympatii, obserwuje się ją jednak raczej z politowaniem niż złością. Jest nieodrodnym dzieckiem swoich czasów i swego środowiska - rodzin bogatych kalifornijskich właścicieli ziemi, od pokoleń rozpieszczanych zamożnością i poczuciem, iż stanowią swoistą śmietankę towarzyską. W rzeczywistości bardziej przypominają brudną pianę, wzbudzaną na fali smagnięciami wiatru, a potem chlaśnięciem wody osadzaną na piasku, i jak o niej, można o nich powiedzieć jedynie, że są.

To także powieść o zmarnotrawionym życiu, przeoczonym szczęściu, nieumiejętności dokonywania przemyślanych wyborów, co koniec końców prowadzi do tragedii. Wciągająca, choć miejscami przykra.

Tytułowy neologizm obrazuje bierność, z jaką główna bohaterka poddaje się temu, co przynosi jej los. Nie tyle żyje, co daje się unieść prądowi życia, niesiona przez nie niczym kawałek drewna. Tonąc w bezbrzeżnej nudzie i gnuśności, zarówno umysłowej jak i fizycznej, egzystuje zaledwie, odizolowana od otoczenia swoją nijakością i letniością, brakiem umiejętności...