Państwo Panem składa się ze stolicy w Kapitolu, otoczonej dwunastoma dystryktami, których ubodzy mieszkańcy są zmuszani do pracy dla Kapitolu. Raz w roku, podczas dnia dożynek, każdy dystrykt musi złożyć daninę w postaci chłopca i dziewczyny od 12 do 18 roku życia. Wylosowane dzieci, trybuci, zostają przetransportowani na arenę, gdzie biorą udział w walce o śmierć i życie. Każdy ruch jest monitorowany i transmitowany w telewizji dla rozrywki bogatych mieszkańców Kapitolu.
Akcja rozpoczyna się, gdy na 74. Głodowe Igrzyska zostaje wybrana młodsza siostra głównej bohaterki. Katniss, wiedząc, że jej siostra nie ma szansy przetrwać, zgłasza się, by zająć jej miejsce.

Większość dzisiejszych książek młodzieżowych ma bardzo podobny schemat. Niedawno zapoczątkowano erę wampirów i nadprzyrodzonych mocy, w których wątek miłosny gra główną rolę. Teraz coraz ciężej znaleźć książkę, która nie dotyczy takich tematów, a mimo to osiąga nowe rzesze wiernych fanów. W książce, którą opisuję, na szczęście nie ma żadnych wampirów lub wilkołaków.
„Igrzyska Śmierci” są wartościową historią ukazującą prawdę o tym, jak okrutni potrafią być ludzie. Równocześnie książka, oprócz przerażającej wizji świata, pokazuje też dobro w sercach ludzkich, które daje im odwagę przeciwstawić się nawet największemu złu.
Myślę, że to właśnie dzięki tej oryginalności, „Igrzyska Śmieci” zdobyły sławę dorównującą nawet serii o „Harrym Potterze”.

Państwo Panem składa się ze stolicy w Kapitolu, otoczonej dwunastoma dystryktami, których ubodzy mieszkańcy są zmuszani do pracy dla Kapitolu. Raz w roku, podczas dnia dożynek, każdy dystrykt musi złożyć daninę w postaci chłopca i dziewczyny od 12 do 18 roku życia. Wylosowane dzieci, trybuci, zostają przetransportowani na arenę, gdzie biorą udział w walce o śmierć i życie....