Igrzyska śmierci

"Czy zdołałbyś przetrwać w dziczy, zdany na własne siły, gdyby wszyscy dookoła próbowali wykończyć cię za wszelką cenę?"

Książka Suzanne Collins ma zarówno zwolenników jak i przeciwników. Słyszałam tak sprzeczne opinie na jej temat że postanowiłam sama się z nią zapoznać i mogę szczerze powiedzieć, że bardzo mnie poruszyła. Z uwagą i zapartym tchem śledziłam losy bohaterów. Starałam się wyobrazić sobie jak ja zachowałabym się będąc na ich miejscu.

Panem to kraj zbudowany na pozostałościach Ameryki Północnej. Na tym co z niej zostało po wszelkiego rodzaju kataklizmach i wojnach. Nowe państwo składa się ze stolicy- Kapitolu i 12 dystryktów, z których każdy zajmuje sie produkcją określonych dóbr na potrzeby całego państwa. W tym własnie kraju, w Dwunastym Dystrykcie mieszka Katniss Everdeen. Jest ona zarówno bohaterką jak i narratorką książki. Poznajemy ją w dniu corocznych dożynek podczas których losowani są trybuci biorący udział w Głodowych Igrzyskach. Jest to impreza organizowana przez władze Panem aby przypomnieć o stłumionym przed laty buncie w jednym z dystryktów. Co roku każdy dystrykt jest zmuszony wysłać dwoje trybutów w wieku od 12 do 18 lat, jednego chłopca i jedną dziewczynę. Kiedy zostaje wylosowana młodsza siostra Katniss ona bez wachania decyduje się zająć jej miejsce na arenie. Wyrusza wraz z drugim reprezentantem swojego dystrykyu- Peetą Mellarkiem do Kapitolu aby wziąć udział w walce na śmierć i życie. A zwycięzca może być tylko jeden...

Przez ostatnie dziesięciolecia pojęcie "rozrywka" znacznie ewoluowalo. Widzom coraz więcej radości przynosi patrzenie na brutalne i krwawe widowiska. Im więcej cierpienia ma w sobie jakis program tym więcej przyciąga widzów. Czyżbyśmy byli aż tak źli? Czy zaczynamy już tracić człowieczeństwo?
Ta książka próbuje odpowiedzieć na te pytania. Pokazuje jak szybko mozna zmienić dzieci w maszyny do zabijania jeśli tylko sie je zastraszy. Katniss mimo że nie chce zabijać jast do tego zmuszona, bo wie że tylko w ten sposób ma szansę wrócić do domu. Z całej książki najbardziej utkwiło mi w pamięci pewne zdanie wypowiedziane przez Peetę:

"Chcę dowieść, że jestem kimś więcej niż zaledwie pionkiem w ich igrzyskach."

Chociaż początkowo podobnie jak Katniss nie zrozumiałam sensu tego zdania to pod koniec książki przekaz był już dla mnie jasny. Nieważne gdzie się znajdujemy i w jakiej sytuacji jesteśmy postawieni najważniejsze to umieć pozostać sobą i postępować zgodnie ze swoim sumieniem.

Moim zdaniem książka jest jak najbardziej warta polecenia chociażby po to żeby samemu wyrobić sobie zdanie na jej temat.