- Czy ja w tej grece słyszę akcent wileński? - sennie zamruczała Mila. - W istocie. Ród mój wywodzi się spod Wilna - wyjaśnił jej mimochodem Ignacy. - Choć mamy i odnogę kiejdańską, a słynny opój Piotr Borejko, opisany przez Jędrzeja Kitowicza, był kasztelanem zawichojskim.

- Czy ja w tej grece słyszę akcent wileński? - sennie zamruczała Mila. - W istocie. Ród mój wywodzi się spod Wilna - wyjaśnił jej mimochodem...

-...nie jestem biegły w obsypywaniu cię udanymi prezentami... - Dlaczego po czterdziestu dwóch latach naszego pożycia zapragnąłeś mnie obsypywać udanymi prezentami? - zainteresowała się jego żona. - Dla odmiany, Milu. Pomyślałem o tych wszystkich twoich urodzinach, których nie obeszliśmy... i o imieninach, bo jutro jest przecież (jak twierdzi Gabrysia) Melanii... i o wszystkich prezentach, jakich nie dostałaś... i zdecydowałem się na coś takiego. To mówiąc, Ignacy wyjął z kieszeni malutkie pudełeczko zawinięte w jedwabistą bibułkę, po czym wręczył je żonie. Milę zamurowało. - Nie wierzę własnym oczom! Biżuteria?! - zdumiała się po chwili, wydobywając z pudełeczka złoty łańcuszek. Na jego końcu migotało malutkie złote serduszko. - O, nie martw się - pospieszył z uspokojeniem Ignacy. - Zdziwiłabyś się, jakie to było niedrogie.

-...nie jestem biegły w obsypywaniu cię udanymi prezentami... - Dlaczego po czterdziestu dwóch latach naszego pożycia zapragnąłeś mnie obsyp...

Biblioteka była już, na szczęście, otwarta, więc Ignaś wkroczył do niej z uczuciem człowieka, który prosto z mroźnej nocy wchodzi do jasnej, olbrzymiej i ciepłej komnaty o tysiącach lamp.

Biblioteka była już, na szczęście, otwarta, więc Ignaś wkroczył do niej z uczuciem człowieka, który prosto z mroźnej nocy wchodzi do jasnej,...