Bardzo trudno jest odpowiedzieć na pytanie, czy zażywałem narkotyki, bo jak rozpoczyna swoją odpowiedź na tak postawione przez autora pytanie Maciej Maleńczuk, jeden z bohaterów książki, to gdyby powiedział, że tak, to przyznałby się do przestępstwa, a to przecież jest w Polsce karane, a gdyby odpowiedział, że nie, to by skłamał. Temat narkotyków jest ciągle tematem bardzo delikatnym i kontrowersyjnym. Wprawdzie docierają do nas przekazywane przez media informacje, że kolejne kraje w świecie legalizują dostępność narkotyków, przeważnie trawy, i czynią to w oparciu o szczegółowe badania naukowe połączone z wnikliwą analizą wszystkich medycznych skutków związanych z używaniem narkotyków, ale biorą również pod uwagę głos licznych środowisk, które od lat domagały się depenalizacji, zwracając uwagę na niską szkodliwość społeczną posiadania niewielkiej ilości narkotyku przy sobie, za to ogromne koszty związane z karaniem i zamykaniem młodych ludzi, którzy sięgnęli po trawę nie jako potencjalni dilerzy, których o dziwo się nie karze, ale jako spontaniczni użytkownicy. Podobne rozstrzygnięcia prawne pojawiły się już w Czechach, Urugwaju, w stanie Kolorado w USA. Zebrane wywiady stanowią cześć projektu, który ma na celu publiczną debatę o stanie świadomości obywateli, co do problemu narkotykowego w Polsce, i odkłamania wielu mitów, które w sposób szkodliwy funkcjonują i nie pozwalają na rzeczową debatę, sprowadzając ją do emocjonalnych reakcji rodziców, środowisk kos cielnych, które w skądinąd szczerym zatroskaniu o dobro dzieci i młodzieży nie podejmują refleksji, z góry przyjmując dogmatyczne pozycje klasyfikując nie tylko narkotyki jako formę uzależnienia, ale ogromne zło deprawujące człowieka. Wszyscy rozmówcy głośno i otwarcie przyznają się do osobistego kontaktu z narkotykami, spotkali się z różnymi substancjami psychotropowymi, dla niektórych był to jednorazowy kontakt dla innych są w dalszym ciągu częścią życia. Piętnują obłudę i hipokryzję wielu środowisk, które udają, że nie ma problemu i zamiatają sprawę pod dywan mając usta pełne frazesów. Symptomatyczna jest tu sprawa senatora Piesiewicza przywołana w związku z aferą z jego udziałem, kiedy zmuszony szantażem, który miał ujawnić nagrania pokazujące, jak wciąga do nosa jakiś biały proszek. Bardzo wiele osób z politycznego establishmentu przyznało się do kontaktu z narkotykami. Nie bojący się prawnych reperkusji świat artystów zaczął głośno opowiadać o swoich przeżyciach z psychotropami. Dziś po seansie filmu Wilk z Wall Street, gdzie kokaina i trawa pojawiała się w gigantycznych ilościach, i po przygodach Kory i jej psa Ramona, który otrzymał przesyłkę z trawą, grunt pod rozmowę o narkotykach wydaje się lepszy, ale dalej jest to zakłamana rzeczywistość. Rozmówcy Jana Smoleńskiego sami już mają dzieci, w stosunku do nich kładą przede wszystkim nacisk na wzajemne zaufanie i szczerość w budowanych relacjach, zakładając, że to jest najlepsza droga do osiągnięcia porozumienia i ochrony przed niebezpieczeństwami. Zdają sobie sprawę, że granica między korzystaniem z przyjemności jaką daje narkotyk, a uzależnieniem jest śliska i dla wielu stała się ona drogą do nikąd, często kończąc się śmiercią. Niemniej jednak wszystkim im towarzyszy koncepcja liberalnego rozumienia wolności. Jesteśmy wolni tylko dotąd, dopóki nie krzywdzimy innych, moja wolność nie może wchodzić w przestrzeń wolności kogoś innego i ograniczać go. I choć obiektywnie przyjmują, że narkotyki robią krzywdę, nie tylko sobie, ale i innym, zarówno w wymiarze zdrowotnym, ale i społecznym, to jednak każdy ma prawo decydować o sobie i swoich wyborach. Nie da się ochronić ludzi przed eksperymentami, w tym własnych dzieci, dlatego to, co pozostaje, to jak najlepszy kontakt z dziećmi i życzliwa i autentyczna troska połączona z otwartością i zaufaniem. Statystyki są bezlitosne, około 2 milionów ludzi ma w Polsce kontakt z narkotykami, i ta liczba rośnie, Potrzebna jest rzetelna dyskusja i zniesienie blokad prawnych stygmatyzujących i niszczących młodych ludzi, którzy wymagają pomocy i wsparcia oraz leczenia, a nie potępienia.

Bardzo trudno jest odpowiedzieć na pytanie, czy zażywałem narkotyki, bo jak rozpoczyna swoją odpowiedź na tak postawione przez autora pytanie Maciej Maleńczuk, jeden z bohaterów książki, to gdyby powiedział, że tak, to przyznałby się do przestępstwa, a to przecież jest w Polsce karane, a gdyby odpowiedział, że nie, to by skłamał. Temat narkotyków jest ciągle tematem bardzo...