Kupiłem tę książkę dla mojego dziecka... i stała się jego ulubioną. Nie tylko czytał ją kilka razy ale poprosił o wersje do słuchania. Często sięgał po cytaty z książki albo zaczął określać nasze koty imionami z "Kocich historii". W końcu poprosił abym i ja ja przeczytał. Broniłem się mając własna kolejkę. - Później - zawsze odpowiadałem. - Ale tak to przeczytasz tę książkę dopiero jak będziesz miał 60 lat! No i co było robić? Przeczytałem :)

Oczywiście inaczej patrzy się oczami dziecka a inaczej dorosłego. "Kocie historie" to proste historyjki o kotach, które zachowują się jak małe a czasem przemądrzałe dzieci. Bawią i uczą. Ciepło się robi czytając te historyjki. Książka nie jest już taka młoda, zwłaszcza, ze w tekście pojawia się wątek urywania słuchawek w telefonicznych budkach... ostatni raz widziałem budkę telefoniczną w Pożarevacu w Serbii, rok temu... tak, słuchawka była urwana :) Dla dorosłego to naiwne historyjki ale dla dzieci - bomba.

Koty są cudownymi inteligentnymi zwierzętami. Ta książka może nauczyć szacunku do zwierząt jako czujących i rozumnych (na swoim poziomie) istot. Warto przeczytać ją... dzieciom :)

Kupiłem tę książkę dla mojego dziecka... i stała się jego ulubioną. Nie tylko czytał ją kilka razy ale poprosił o wersje do słuchania. Często sięgał po cytaty z książki albo zaczął określać nasze koty imionami z "Kocich historii". W końcu poprosił abym i ja ja przeczytał. Broniłem się mając własna kolejkę. - Później - zawsze odpowiadałem. - Ale tak to przeczytasz tę książkę...