Jeśli ktoś lubi czasem poczytać książkę, której sporą większość stanowią drobiazgowe (czasem aż do obrzydliwości) opisy walk, to dobry adres. Ja właśnie czasem lubię, wtedy zazwyczaj sięgam po Svena Hassela, a tym razem trafiłem i na Leo Kesslera. Wprawdzie nie ryzykowałbym nazywania tej powieści wybitną literaturą wojenną, jednak obeznanie autora z realiami, o których pisze i z kwestiami technicznymi daje wyjątkowo miłe odczucie autentyczności. Książka dobra, żeby na kilka godzin wczuć się w wypełnioną adrenaliną atmosferę walki, bez zbytniego wgłębiania się w tło czy psychikę bohaterów. Bohaterowie są autentyczni i całkiem przyjemni, choć nie dowiadujemy się o nich (przynajmniej z tej książki) więcej, niż wymaga podstawowe ich opisanie. Szczególnie interesujący, w każdym razie dla mnie, jest pułkownik von Dodenburg. Jego postać wraz z fabułą zdaje się ewoluować od chłodnego sadyzmu, prawdziwego evil beauty SS poprzez autorytet aż do formy opiekuńczego, uwielbianego dowódcy. Czytając o von Dodenburgu ma się myśl "ot, odkryłem, którego bohatera autor darzy sentymentem". Ale to tylko kwestia poboczna, coś w stylu mojego osobistego zboczenia zawodowego. Polecam fanom niewymagającej powieści wojennej.

Jeśli ktoś lubi czasem poczytać książkę, której sporą większość stanowią drobiazgowe (czasem aż do obrzydliwości) opisy walk, to dobry adres. Ja właśnie czasem lubię, wtedy zazwyczaj sięgam po Svena Hassela, a tym razem trafiłem i na Leo Kesslera. Wprawdzie nie ryzykowałbym nazywania tej powieści wybitną literaturą wojenną, jednak obeznanie autora z realiami, o których...

Kolejna przeczytana przeze mnie część przygód wojennych batalionu SS Wotan rozgrywa się tym razem w zburzonym Akwizgranie atakowanym przez wojska amerykańskie.
Według mnie jest to na razie najlepsza z wielu części tego cyklu. Wątki dość ciekawie poprowadzone powodują, że "krwawa miazga" (będąca co drugą frazą) nie razi tak jak w poprzednich książeczkach tej serii.
Tłumaczone przez kobietę, czasem jakiś błąd rzuci się w oczy, ale ogólnie rzecz biorąc do tłumaczenia nie mam zastrzeżeń.

Patronat medialny z tyłu okładki różnych portali historycznych moim zdaniem wynikać ma nie z wartości tego dziełka dla poznania dziejów 2WŚ, lecz z faktu, że te książeczki wydawane były w Europie Zachodniej podobnie do naszych "tygrysków". Warto mieć to na uwadze sięgając po Batalion Szturmowy SS Wotan i spojrzeć potem na odmienny sposób postrzegania 2WŚ np. w serialu o czterech pancernych.

Kolejna przeczytana przeze mnie część przygód wojennych batalionu SS Wotan rozgrywa się tym razem w zburzonym Akwizgranie atakowanym przez wojska amerykańskie.
Według mnie jest to na razie najlepsza z wielu części tego cyklu. Wątki dość ciekawie poprowadzone powodują, że "krwawa miazga" (będąca co drugą frazą) nie razi tak jak w poprzednich książeczkach tej...