"Nieoswojona ziemia" wpadła mi w ręce zupełnie przypadkowo. Ot, po ciężkiej sesji na studiach byłam spragniona treści zupełnie "nie-naukowej"; książki, którą przeczytam z przyjemnością, która pozwoli mi się w końcu zrelaksować. I taki właśnie jest fantastyczny zbiór opowiadań Jhumpy Lahiri. Choć historie różnią się niemal wszystkim, łączy je jedno - ukazują życie rodowitych Bengalczyków, których los popchnął do wyemigrowania z ojczystej ziemi.
Historie Lahiri czyta się niezwykle szybko i przyjemnie, choć autorka w każdej z nich dotyka trudnych, a często także intymnych, głęboko skrywanych problemów - próbę uporania się ze śmiercią ukochanej osoby, ból spowodowany rozstaniem, brzemię odpowiedzialności za własne czyny, moralny upadek kogoś nam bliskiego... Prym wiodą uczucia - opowiadania są naładowane emocjami do ostatniej kropki. To one wyznaczają bieg historii i nadają im rytm.
Choć wszystkie opowiadania niesamowicie mnie wciągnęły, moim ulubionym zdecydowanie jest ostatnie, przedstawiające losy Hemy i Kaushika. To jedna z najpiękniejszych historii o miłości jakie ostatnio miałam okazję przeczytać. I to ona ostatecznie utwierdziła mnie w przekonaniu, że po książkę Jhumpy Lahiri sięgnę jeszcze niejeden raz!

"Nieoswojona ziemia" wpadła mi w ręce zupełnie przypadkowo. Ot, po ciężkiej sesji na studiach byłam spragniona treści zupełnie "nie-naukowej"; książki, którą przeczytam z przyjemnością, która pozwoli mi się w końcu zrelaksować. I taki właśnie jest fantastyczny zbiór opowiadań Jhumpy Lahiri. Choć historie różnią się niemal wszystkim, łączy je jedno - ukazują życie rodowitych...