Gilson analizuje w swojej książce przyczyny nieustannych porażek filozofii, która, choć próbuje budować coraz to nowsze systemy, ciągle kończy na sceptycyzmie z jednej, a moralizmie z drugiej strony. Gilson notuje także, że filozofie, które po Heglu twierdziły, że poznały prawdę, obracały się z kolei w teorie wspierające zbrodnicze systemy polityczne. W czym więc tkwi błąd filozofów? Na to pytanie autor odpowiada następująco: metafizyka jest naturalnym i możliwym do spełnienia dążeniem ludzkiego rozumu. Podstawowym zaś błędem w jej uprawianiu jest zapomnienie o specyficznym dla filozofii doświadczeniu i przedmiocie oraz wynikające z tego próby zredukowania filozofii do innych dyscyplin: teologii (np. Ockham), logiki (np. Abelard), matematyki (np. Kartezjusz), fizyki (np. Kant) czy socjologii (np. Comte). Dogłębna i fascynująca analiza ww. autorów (która w morzu szczegółów nie traci z pola widzenia szerszego horyzontu, co rzadkie w wykładzie z historii filozofii) prowadzi do wniosku: filozofia zostanie uratowana (a w konsekwencji również i nauka, ludzki rozum czy też ludzka godność), jeśli jej przedmiotem raz jeszcze uczynimy byt i dotyczące go pierwsze zasady.

Gilson analizuje w swojej książce przyczyny nieustannych porażek filozofii, która, choć próbuje budować coraz to nowsze systemy, ciągle kończy na sceptycyzmie z jednej, a moralizmie z drugiej strony. Gilson notuje także, że filozofie, które po Heglu twierdziły, że poznały prawdę, obracały się z kolei w teorie wspierające zbrodnicze systemy polityczne. W czym więc tkwi błąd...