A co tam...jak się bawić, to się bawić...
Trzecia część już za mną...po kolei jedna po drugiej, ciurkiem wszystkie siedem część za jednym zamachem załatwię...a co...? mi nie wolno...? :)
W trzeciej części słynnego cyklu młodzi bohaterowie, a mianowicie Edmund i Łucja wraz z ich kuzynem Eustachym (ciężki przypadek...heh) ... trafiają na żaglowiec Króla Kaspiana, który z odsieczą płynie szukać siedmiu przyjaciół jego ojca, których jego wuj Miraz postanowił usunąć delikatnie mówiąc. Żagle powiodą ich , aż poza Samotne Wyspy, na niezbadane wody Mórz Wschodnich...
Podobnie jak w poprzedniej części, również i w tej działo się wiele ciekawych rzeczy. Autorowi ponownie nie zabrakło pomysłów na ciąg dalszy historii...
Jak wcześniejsze książki niosły sobą jakieś przesłanie, morał, tak i w „Podróży wędrowca do świtu” było ich co niemiara. Poruszył problem niewolnictwa, wplatając pewną historię w fabułę...Ale też dzięki postaci Eustachego pokazał ogromną metamorfozę jaką może przejść człowiek. Z wielkiego zarozumialca, aroganta człowiek może się diametralnie zmienić, nabrać pokory. Postać ta zostanie w pewien sposób doświadczona, ale szczegółów nie zdradzę...jak zwykle...!!!

Ta część również ma swoją magię...!!!

A co tam...jak się bawić, to się bawić...
Trzecia część już za mną...po kolei jedna po drugiej, ciurkiem wszystkie siedem część za jednym zamachem załatwię...a co...? mi nie wolno...? :)
W trzeciej części słynnego cyklu młodzi bohaterowie, a mianowicie Edmund i Łucja wraz z ich kuzynem Eustachym (ciężki przypadek...heh) ... trafiają na żaglowiec Króla Kaspiana, który z...