Poznali się w domu pewnego playboya i kolekcjonera. Nie był to jednak udział w spotkaniu towarzyskim, przybyli na miejsce w sekrecie i osobno, każde z zamiarem wypełnienia innej misji. Przy czym jemu udało się zrealizować zamierzone zadanie, a jej nie. Co jest o tyle dziwne, że ona, Clea Rice alias Diana Lamb jest profesjonalistką, podobne zlecenia już nie raz wykonywała, za co nawet swoje w więzieniu odsiedziała; podczas gdy on, Jordan Tavistock jest amatorem, złodziejem-gentlemanem i trudno było mu się oprzeć błaganiu pięknej kobiety, mimo że już od dawna z nią nie sypia. Co więcej, prawie od razu ulega urokowi tej nowej, przypadkowej wspólniczki w zbrodni.

Jak zatem widać, historia romansu Jordana i Clei zaczyna się na wesoło i w całej powieści przebłyski humoru pojawiają się częściej niż w pierwszym tomie serii. Chociaż w Prologu wprowadza nas Tess Gerritsen, swoim zwyczajem, w jądro zbrodni, która jest praprzyczyną obecnego postępowania Clei i w które coraz bardziej angażuje się Jordan, a także - oczywiście po dobrej stronie mocy - inni członkowie rodziny Tavistocków. Mnożących krew w żyłach wydarzeń jest w powieści bez liku i są one bardziej przekonująco, moim zdaniem, przedstawione niż przygody protagonistów poprzedniej części cyklu. Pewnie dlatego, że kontekst zbrodni tym razem nie zahacza o historyczne tj. szpiegowskie realia epoki, lecz mamy do czynienia z lepiej oswojonymi w powieściach kryminalnych przestępstwami. Prawdziwym demiurgiem zła jest belgijski bogacz, właściciel, między innymi, koncernu specjalizującego się w transporcie morskim, Victor Van Weldon, któremu towarzyszy wierny przydupas i egzekutor najbardziej obrzydliwych zbrodniczych dokonań, z całą zgrają chciwych i usłużnych kolaborantów, także ze służb publicznych.

W każdym razie, znacznie mniej mam zastrzeżeń do tego tomu niż do poprzedniego. Jedynie solówka Clei, prowadząca do finału, wydała mi się skrajnie idiotyczna, choć jednocześnie przyznaję, że jej ośli upór całkiem pozbawiony wiarygodności nie jest. Miłość bywa przecież przyczyną rozmaitych bzdurnych decyzji. A poza tym wygląda na to, że wszystkie powieści zaliczane przez autorkę do romantic suspense i tak kończą się zażegnaniem kłopotów i rozbudzaniem wzajemnego zaufania? Przynajmniej między głównymi bohaterami. Zostalo mi jeszcze kilka do sprawdzenia.

Postscriptum: Pierwsze anglojęzyczne wydanie „Stolen” ukazało się w roku 1995 pod tytułem „Thief of Hearts”; polskie wydania tłumaczenia powieści nosiły najpierw tytuł „Złodzieje serc” a potem „Ścigana”.

Poznali się w domu pewnego playboya i kolekcjonera. Nie był to jednak udział w spotkaniu towarzyskim, przybyli na miejsce w sekrecie i osobno, każde z zamiarem wypełnienia innej misji. Przy czym jemu udało się zrealizować zamierzone zadanie, a jej nie. Co jest o tyle dziwne, że ona, Clea Rice alias Diana Lamb jest profesjonalistką, podobne zlecenia już nie raz wykonywała,...

Super się czyta, szybka akcja

Super się czyta, szybka akcja

Dziewczyna z opanowanym złodziejskim fachem po wyjsciu na wolność postanawia zacząć od nowa swoje życie tym razem uczciwe.. Jednak wpada w groźna aferę międzynarodowa zebh zdobyć dowod niewinności włamuje się do posiadłości podejrzanego gdzie spotyka innego włamywacza i sprzymierzeńca.. Zaczyna się Gorący romans "łóżkowy" Polecam przeczytać książka czyta się lekko i szybko.

Dziewczyna z opanowanym złodziejskim fachem po wyjsciu na wolność postanawia zacząć od nowa swoje życie tym razem uczciwe.. Jednak wpada w groźna aferę międzynarodowa zebh zdobyć dowod niewinności włamuje się do posiadłości podejrzanego gdzie spotyka innego włamywacza i sprzymierzeńca.. Zaczyna się Gorący romans "łóżkowy" Polecam przeczytać książka czyta się lekko i...

Nastawiłam się na pełnokrwisty kryminał a przeczytałam romans z sensacją w tle.Jednak czyta się przyjemnie.Dobra lektura na stres.

Nastawiłam się na pełnokrwisty kryminał a przeczytałam romans z sensacją w tle.Jednak czyta się przyjemnie.Dobra lektura na stres.

Niezła powieść, świeży pomysł na bohaterkę.
Podobał mi się.

Niezła powieść, świeży pomysł na bohaterkę.
Podobał mi się.

Kiepska pozycja od Tess.

Bardzo krótka, ale ciężko mi się to czytało. Zupełnie mnie nie porwała i nie zapisze się w mojej pamięci.

Kiepska pozycja od Tess.

Bardzo krótka, ale ciężko mi się to czytało. Zupełnie mnie nie porwała i nie zapisze się w mojej pamięci.

Romansidło z nutką kryminału. Króciutkie, powinno się szybko czytać, a co chwilę opadały mi ręce i robiłam sobie przerwy (nic nie poradzę, nie lubię romansideł). Bohaterowie płascy i sztuczni, infantylni, są raczej odbiciem fantazji o wyższych sferach i sensacyjnych wydarzeniach, niż ciekawymi ludźmi z krwi i kości, którym przytrafiło się coś nietypowego. Fabularnie jest płytko, wszystko sprowadza się do przypadków i wielkiej tajemnicy, przykrytych grubą warstwą drewnianego romansu ludzi, którzy znają się kilka dni, co nie przeszkadza im trajkotać o zaufaniu i prowadzić rozważania o głębokich uczuciach, które do siebie żywią wbrew społecznym ograniczeniom związanym z pochodzeniem. Nic w tym nie jest wiarygodne, zawiązuje się jakaś akcja bez ładu i składu, dwoje ludzi rzuca ckliwe teksty, na nieszczęście Gerritsen doprawia je jeszcze ich przemyśleniami głębokimi jak kałuża w lipcu. Ostatnie kilkanaście stron było męczarnią i zastanawiałam się nawet, czy ja serio muszę tę książkę dokończyć, przecież już uratowali świat. Nawet dialogi są toporne, nie wiem na ile to wina autorki, na ile tłumaczki. Przeczytać można, chociaż bez trudu można również znaleźć coś ciekawszego, choćby przypadkiem. Jako lektura na wakacje, kiedy trzeba czegoś relaksującego i prostego, koniecznie z naciskiem na płomienne uczucia i czułe słówka, nawet się nada. O ile ktoś w takich gustuje. Bez żalu żegnam się z tą serią, Gerritsen ma wiele książek na wyższym poziomie, nawet trochę na dużo wyższym. Szkoda, że napisała coś takiego, a potem jeszcze ktoś to wydał.

Romansidło z nutką kryminału. Króciutkie, powinno się szybko czytać, a co chwilę opadały mi ręce i robiłam sobie przerwy (nic nie poradzę, nie lubię romansideł). Bohaterowie płascy i sztuczni, infantylni, są raczej odbiciem fantazji o wyższych sferach i sensacyjnych wydarzeniach, niż ciekawymi ludźmi z krwi i kości, którym przytrafiło się coś nietypowego. Fabularnie jest...

Wiedziałam już, czego mogę się spodziewać po prozie autorki, więc tym chętniej zabrałam się za lekturę ,,Ściganej" Tess Gerritsen. Powieść ma niecałe 230 stron, więc bez problemu zapoznałam się z nią w jeden dzień. Tess Gerritsen po raz kolejny stworzyła historię, od której nie sposób się oderwać. Wciąga już od pierwszej strony i do końca zostawia czytelnika ze znakiem zapytania odnośnie dalszych losów bohaterów. Fajne jest to, że to jednotomowe powieści, więc nie musimy czekać na kontynuację. Ze ,,Ściganą" można zapoznać się w nowej szacie graficznej, która niedawno ukazała się na polskim rynku.

W przypadku zobaczenia łodzi ratunkowej z osobami, którym udało się przeżyć naturalne wydaje się udzielenie jej pomocy. Tak jednak nie było w tym przypadku. Załoga znajdująca się na jednym statku zabiła ocalałych ze statku, na którym miał miejsce wybuch. Dlaczego tak się stało i co Ci ludzie mieli do ukrycia, że niewinne osoby musiały zakończyć swój żywot? Nie miał pozostać po tym zdarzeniu żaden niewygodny świadek, a jednak tak się nie stało. Bez wątpienia rozpoczął się wyścig z czasem. Czy można w nim było polegać wyłącznie na sobie?

Kryminały Tess Gerritsen, które obecnie są wydawane w nowej szacie graficznej łączą silniejsze emocje z przewidywalnymi miłosnymi nutami. Fabuła w przypadku tych tomów jest w średnim stopniu skomplikowana. Język nie jest też poetycki. Są to typowo lekkie lektury z którymi można miło spędzić czas w wolny wieczór. Nie żałuję czasu poświęconego na ten tytuł, gdyż takie lżejsze przerywnik też świetnie się sprawdzają w ramach przerywnika między trudniejszymi publikacjami. Warto nadrobić zaległości i poznać ten tytuł w wolnym czasie.

Wiedziałam już, czego mogę się spodziewać po prozie autorki, więc tym chętniej zabrałam się za lekturę ,,Ściganej" Tess Gerritsen. Powieść ma niecałe 230 stron, więc bez problemu zapoznałam się z nią w jeden dzień. Tess Gerritsen po raz kolejny stworzyła historię, od której nie sposób się oderwać. Wciąga już od pierwszej strony i do końca zostawia czytelnika ze znakiem...

Niektórzy ludzie są po prostu pechowi. Mimo dobrych chęci, nie mogą zmienić losu, bo ten ich zwyczajnie prześladuje. Clea złodziejskiego fachu nauczyła się od wuja. Po osiągnięciu dorosłości kobieta postanawia zostawić za sobą przeszłość, ale najpierw musi wujkowi pomóc, przez co sama ląduje za kratkami. Po odsiedzeniu wyroku podejmuje kolejną próbę naprawienia życia. I tym razem wszystko idzie nie po jej myśli, gdy przypadkowo trafia w środek procederu handlu dziełami sztuki. Aby oczyścić swoje imię, Clea znowu wnika w świat przestępstw, gdzie odnajduje nieoczekiwanego sprzymierzeńca.

Owszem, fabuła brzmi mało wiarygodnie, w końcu ileż zbiegów okoliczności może spotkać jedną kobietę? Ale, proszę wierzyć, to historia idealna na te (coraz już krótsze) letnie wieczory. Czyta się szybciutko, a równocześnie z dużym zaciekawieniem, ponieważ w naszej bohaterce jest coś, co sprawia, że chwilami aż jej współczułam nagłego wpakowania w kłopoty.

Tess Gerritsen, jak zdążyłam zauważyć, ma talent do przeistaczania średnio oryginalnych pomysłów w powieść dostarczającą sporą dawkę rozrywki. A tu, oprócz intrygi, wpadamy także w sidła miłości. Muszę przyznać, początkowo trochę bałam się tego wątku, który mógłby wypaść strasznie banalnie. Jednak ostatecznie doszłam do wniosku — czuć kicz, prawda. Lecz bohaterowie wypadają na tyle sympatycznie (trudno znaleźć mi lepsze słowo),że wybaczam im westchnienia oraz drżenia.

Zaznaczę tylko pewną kwestię. Ja nie wiem, czy to kryminał. Osoby lubiące ten gatunek łatwo się rozczarują, a czytelnicy przepadający za książkami lekkimi, romantycznymi, a przy okazji otoczonymi sensacją będą zadowoleni z twórczości Gerritsen.

Niektórzy ludzie są po prostu pechowi. Mimo dobrych chęci, nie mogą zmienić losu, bo ten ich zwyczajnie prześladuje. Clea złodziejskiego fachu nauczyła się od wuja. Po osiągnięciu dorosłości kobieta postanawia zostawić za sobą przeszłość, ale najpierw musi wujkowi pomóc, przez co sama ląduje za kratkami. Po odsiedzeniu wyroku podejmuje kolejną próbę naprawienia życia. I tym...

Przyjemnie i dość szybko się czyta tą książkę. Całkiem przyjemna lektura.

Przyjemnie i dość szybko się czyta tą książkę. Całkiem przyjemna lektura.