"Policja ma stałe procedury w sytuacjach takich jak ta. Harry chodził oczywiście na kursy i wszystkiego się uczył. Nie zamierzał postępować według żadnej z nich".

Oczywiście, że nie zamierzał. Tytuł niepokornego śledczego nie bierze się z przestrzegania procedur ;)

Co wyjdzie, gdy połączy się historię z czasów wojny z współczesnymi wydarzeniami? Czytelnicy lubiący takie pomysły, (a ja się do takowych zaliczam), na pewno docenią ten projekt. Sama idea na to połączenie oczywiście jest u mnie na plus. Nie mogę też powiedzieć, że Jo Nesbø sobie nie poradził z tym tematem. Jednak trochę jestem rozczarowana ostatecznym rozwiązaniem tej zagadki, za dużo psychologii jak na moje oko. Nikłe szanse, że da się rozwiązać taką zagwozdkę samemu, chyba, że ma się szare komórki wyćwiczone jak Herkules Poirot, a ja takich nie mam :) Z drugiej strony zaskakujący finał zawsze w cenie, przewidywalność wadą jest.

Nie podobała mi się otoczka awansu Harrego, ten kierunek kariery, w jakim Nesbø prowadzi głównego bohatera, trochę uwłacza jego czci. Harrego czci, nie Nesbø. Wiem, że ta pijaczyna potrafi sama o siebie zadbać i zna się na swojej robocie.

Nie jestem powalona na kolana serią o Hole, ale dobrze się czyta i z chęcią będę kontynuować dalszą przygodę niepokornym śledczym z Oslo.

"Policja ma stałe procedury w sytuacjach takich jak ta. Harry chodził oczywiście na kursy i wszystkiego się uczył. Nie zamierzał postępować według żadnej z nich".

Oczywiście, że nie zamierzał. Tytuł niepokornego śledczego nie bierze się z przestrzegania procedur ;)

Co wyjdzie, gdy połączy się historię z czasów wojny z współczesnymi wydarzeniami? Czytelnicy lubiący takie...