rozwińzwiń

Opowiadania

Okładka książki Opowiadania Thomas Mann
Okładka książki Opowiadania
Thomas Mann Wydawnictwo: Czytelnik klasyka
255 str. 4 godz. 15 min.
Kategoria:
klasyka
Tytuł oryginału:
Erzählungen
Wydawnictwo:
Czytelnik
Data wydania:
1963-01-01
Data 1. wyd. pol.:
1963-01-01
Liczba stron:
255
Czas czytania
4 godz. 15 min.
Język:
polski
Tłumacz:
Maria Kurecka, Witold Wirpsza, Leopold Staff
Tagi:
Opowiadania Thomas Mann
Średnia ocen

7,7 7,7 / 10

Oceń książkę
i
Dodaj do biblioteczki

Porównaj ceny

i
Porównywarka z zawsze aktualnymi cenami
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Ładowanie Szukamy ofert...

Patronaty LC

Książki autora

Okładka książki HERITO nr 40 / 2020 Mindaugas Kvietkauskas, Thomas Mann, Adam Mazur, Piotr Paziński, Redakcja kwartalnika HERITO, Bartosz Sadulski, Maciej Topolski, Miłosz Waligórski
Ocena 7,5
HERITO nr 40 /... Mindaugas Kvietkaus...
Okładka książki Opowieści niesamowite z języka niemieckiego Ludwig Bechstein, Joseph von Eichendorff, Paul Ernst, Hanns Heinz Ewers, Friedrich Gerstäcker, Johann Wolfgang von Goethe, Jeremias Gotthelf, Wilhelm Hauff, Paul Heyse, E.T.A. Hoffmann, Henryk Mann, Thomas Mann, Dauthendey Max, Gustav Meyrink, Paul Rohrer, Georg von Schlieben, Oskar A.H. Schmitz, Theodor Storm, Karl Hans Strobl, Ludwig Tieck, Friedrich de la Motte Fouqué, Heinrich von Kleist
Ocena 7,3
Opowieści nies... Ludwig Bechstein, J...

Mogą Cię zainteresować

Oceny

Średnia ocen
7,7 / 10
9 ocen
Twoja ocena
0 / 10

OPINIE i DYSKUSJE

Sortuj:
avatar
1927
1112

Na półkach: ,

Mam trochę inne wydanie "Opowiadań", zawierające wczesne utwory Manna, dość rzadko publikowane (ale podpinam się tutaj, żeby nie mnożyć tytułów). W moim tomie jest jeszcze m.in. "Upadła", "Z rodu Walsungów" oraz dramat (właśnie tak!) "Fiorenza". I od razu ciśnie się refleksja: dlaczego te utwory pomija się zwykle w zbiorach opowiadań noblisty?

Odpowiedź jest prosta: są one zupełnie inne od tych najbardziej znanych. Nie chcę użyć tego słowa, ale chyba jednak nie mam wyjścia: są słabsze. Znacznie. Ale z drugiej strony, warto je poznać choćby po to, żeby dostrzec pisarską ewolucję Manna. Żeby jeszcze bardziej należycie docenić późniejsze jego utwory i dzieła.

Widać tu wyraźne wpływy ideologii Nietzschego, przede wszystkim zachwyt nad jego ideą woli mocy. Ale równocześnie niemal każde opowiadanie jest pewnym studium samotności, dystansu wobec społeczeństwa, nieumiejętności odnalezienia się w świecie, poczucia wyobcowania. A także świetną scenką obyczajową, zatrzymującą w kadrze opisywany czas i miejsce. I ten ciasny gorset mieszczańskiego żywota, krytyka artystostwa oraz fircykowatej arystokracji... Znać w tym wszystkim już rękę geniusza, chociaż części opowiadań brak, moim zdaniem, jakiejś puenty, jakiegoś ostatecznego zdania.

Mimo wszystko warto przeczytać. Bez znajomości tych utworów obraz twórczości Manna będzie niepełny.

Mam trochę inne wydanie "Opowiadań", zawierające wczesne utwory Manna, dość rzadko publikowane (ale podpinam się tutaj, żeby nie mnożyć tytułów). W moim tomie jest jeszcze m.in. "Upadła", "Z rodu Walsungów" oraz dramat (właśnie tak!) "Fiorenza". I od razu ciśnie się refleksja: dlaczego te utwory pomija się zwykle w zbiorach opowiadań noblisty?

Odpowiedź jest prosta: są...

więcej Pokaż mimo to

avatar
86
23

Na półkach: ,

Niespecjalnie mnie porwały. Oczywiście nie sposób odmówić Mannowi talentu prozaicznego, tworzy on piękne obrazy, lecz mało jest w nich dynamiki. Ponadto tematyka opowiadań zdała mi się błaha, z pewnością nie dojrzałam jako czytelnik do tak rozmytego sposobu przedstawiania problemów egzystencjalnych człowieka i artysty.

Niespecjalnie mnie porwały. Oczywiście nie sposób odmówić Mannowi talentu prozaicznego, tworzy on piękne obrazy, lecz mało jest w nich dynamiki. Ponadto tematyka opowiadań zdała mi się błaha, z pewnością nie dojrzałam jako czytelnik do tak rozmytego sposobu przedstawiania problemów egzystencjalnych człowieka i artysty.

Pokaż mimo to

avatar
532
226

Na półkach:

Jednoznaczny werdykt dotyczący tej książki musi być negatywny. Przy tylu innych możliwościach czytelniczych jest to murowany kandydat do odłożenia na później lub na nigdy. Natomiast śmiało mogę polecić dwa opowiadania: "Pan i pies" i "Mario i czarodziej", więc w zasadzie pół książki. Pierwsze z nich ma temat zawarty w tytule, a jego siłą jest styl opowiadania i język. Nie jest to Mann, z którym kojarzy pisarza wiele osób, bo nie ma tu wielkich tematów. W porównaniu do wielu innych opowiadań (np. Tonio Krogera),to właśnie ta cecha sprawia, że oparło się upływowi czasu i jest bardzo atrakcyjne w lekturze. Zestawienie wielkopańskiego stylu pisania i systemu wartości Tomasza Manna z pozbawionym rodowodu psem musi rodzić element humorystyczny i rodzi go w sporej ilości. Dla mnie dużo jest tutaj przede wszystkim żywiołu samej literatury, pasji i wielkiego talentu opowiadania i opisywania. Opisy psa, jego wyglądu i zwyczajów są doskonałe i można polecać je każdemu. "Mario i czarodziej" to inny świat, z historią w tle. Jest i fascynująca metafora sytuacji lat 30., czasu, z którego pochodzi opowiadanie. Pojawia się dużo napięcia, w odróżnieniu od większości opowiadań Manna. Skoro uważam, że warto przeczytać dwa z pięciu opowiadań zawartych w zbiorze (a mam tłumaczenie Staffa z "Tonio Krogerem", "Pajacem" i "Katastrofą kolejową),to jako całość książka się nie broni. Ale kto powiedział, że trzeba czytać od deski do deski.

Jednoznaczny werdykt dotyczący tej książki musi być negatywny. Przy tylu innych możliwościach czytelniczych jest to murowany kandydat do odłożenia na później lub na nigdy. Natomiast śmiało mogę polecić dwa opowiadania: "Pan i pies" i "Mario i czarodziej", więc w zasadzie pół książki. Pierwsze z nich ma temat zawarty w tytule, a jego siłą jest styl opowiadania i język. Nie...

więcej Pokaż mimo to

avatar
498
171

Na półkach:

Trudno oceniać książki które same w sobie mają status arcydzieła i klasyki.
Opowiadania od początku do końca napisane są kunsztownie i ze smakiem, z lekką dozą absurdu. Czasem z lekkim nadmiarem filozoficznych wynurzeń (ale to chyba odnosi się też do innych pozycji Manna),wszystko pozostaje jednak w granicach smaku i nie wypuszcza z rąk zainteresowania czytelnika.
Coś czego zwykle nie lubię i co zwykle mnie nie przekonuje, czyli opisy przyrody, są tak plastyczne, że czytałam je z przyjemnością.
Dla mnie poszczególne historie były nieco nierówne, ale zdecydowanie wszystkie warte przeczytania!

Trudno oceniać książki które same w sobie mają status arcydzieła i klasyki.
Opowiadania od początku do końca napisane są kunsztownie i ze smakiem, z lekką dozą absurdu. Czasem z lekkim nadmiarem filozoficznych wynurzeń (ale to chyba odnosi się też do innych pozycji Manna),wszystko pozostaje jednak w granicach smaku i nie wypuszcza z rąk zainteresowania czytelnika.
Coś...

więcej Pokaż mimo to

avatar
456
340

Na półkach: ,

Uczta dla wielbicieli opowiastek, z cyklu "W takiej jednej miejscowości żył sobie taki pan...", mój Ojciec często opowiada mi różne takie historie o dziwnych ludziach i uwielbiam to. Świetnie napisane, fabuła opowieści toczy się wartko, postaci są nietuzinkowe i każda ma jakąś absurdalną cechę charakteru, która oczywiście "uprzygodowuje" mu życie. Czytanie to jak spotkanie fascynującej grupy ludzi na imprezie.

Uczta dla wielbicieli opowiastek, z cyklu "W takiej jednej miejscowości żył sobie taki pan...", mój Ojciec często opowiada mi różne takie historie o dziwnych ludziach i uwielbiam to. Świetnie napisane, fabuła opowieści toczy się wartko, postaci są nietuzinkowe i każda ma jakąś absurdalną cechę charakteru, która oczywiście "uprzygodowuje" mu życie. Czytanie to jak spotkanie...

więcej Pokaż mimo to

avatar
897
653

Na półkach: , , ,

To opowiadania o rozterkach artysty i mieszczanina, o konflikcie i krytyce społeczeństwa, w którym musi funkcjonować.
Tonio Kroger mówi:"... poszedł drogą, którą iść musiał, szedł trochę niedbale i nierówno, pogwizdując, z głową na bok przechyloną, patrząc w dal, a jeśli błądził, to dlatego, że dla niektórych ludzi nie ma w ogóle właściwych dróg"

To opowiadania o rozterkach artysty i mieszczanina, o konflikcie i krytyce społeczeństwa, w którym musi funkcjonować.
Tonio Kroger mówi:"... poszedł drogą, którą iść musiał, szedł trochę niedbale i nierówno, pogwizdując, z głową na bok przechyloną, patrząc w dal, a jeśli błądził, to dlatego, że dla niektórych ludzi nie ma w ogóle właściwych dróg"

Pokaż mimo to

avatar
4947
4738

Na półkach:

Można poznać , jak się dawniej pisało .

Można poznać , jak się dawniej pisało .

Pokaż mimo to

avatar
29
13

Na półkach: , ,

Genialne, cudowne opowiadania

Genialne, cudowne opowiadania

Pokaż mimo to

avatar
438
42

Na półkach:

wspaniała proza, zwłaszcza "Śmierć w Wenecji", "Pan i pies" czy "Tonio Kroger" bardzo mi się podobały. Mann, nic dodać, nic ująć, trzeba koniecznie przeczytać!

wspaniała proza, zwłaszcza "Śmierć w Wenecji", "Pan i pies" czy "Tonio Kroger" bardzo mi się podobały. Mann, nic dodać, nic ująć, trzeba koniecznie przeczytać!

Pokaż mimo to

avatar
2757
1498

Na półkach: ,

Bardzo dobre opowiadania, chociaż pisane przed wiekiem, czyta się dobrze, czuć, że autor przyłożył się do tego, nie tylko dla samego pisania, ale po to aby zainteresować czytelnika.

Bardzo dobre opowiadania, chociaż pisane przed wiekiem, czyta się dobrze, czuć, że autor przyłożył się do tego, nie tylko dla samego pisania, ale po to aby zainteresować czytelnika.

Pokaż mimo to

Książka na półkach

  • Chcę przeczytać
    344
  • Przeczytane
    275
  • Posiadam
    82
  • Ulubione
    12
  • Teraz czytam
    11
  • Literatura niemiecka
    10
  • Nobliści
    7
  • Klasyka
    6
  • 2013
    5
  • Chcę mieć
    4

Cytaty

Więcej
Thomas Mann Opowiadania Zobacz więcej
Więcej

Podobne książki

Przeczytaj także