O matko i córko!
Alem się zmęczył i znudził w drugim tomie podobno rewelacyjnej sagi "Pamięć, Smutek I Cierń" !
Mój główny zarzut - w tym sążnistym tomiszczu po prostu prawie NIC się nie dzieje ! (będą trochę SPOJLERY, ani mini w sumie).

Bohater - Simon najpierw się leczy as potem podąża wraz ze swą Drużyną do Kamienia Rozstania. Jedyne, co gob spotyka oprócz podążania, nudnych rozmów i nudnych przemyśleń to potyczka z Hunenami, Skodi i Ingen Jegger vs Amerasu. Okrutnie mało.

Książę Josua ucieka i ucieka. Gdyby nie pojedynek u Thrithingów, nie działoby się nic ciekawego. Ale i tak bardzo, bardzo kiepsko.

Miriamele - podąża na południe i jest świadkiem masakry Sancellan Aedonitis. I nosing mor.

Księzniczka Megwin znajuje podziemne królestwo karlaków - I NIC.

Tiamak i Isgrimnur docierają do Kwantipulu.

Jedyne naprawdę ciekawe fragmenty - te z dworu króla Eliasa, są zdecydowanie za rzadkie (a z żywej akcji tylko zamach na Pryratesa zostaje w pamięci)

Ała, nawet jak teraz opdtworzyłem te wątki, to się znudziłem. Nie dziwota, że ponad 2 miesiące żułem to książczydło...
Już pominę meganapuszony styl (Binabik nie potrafi powiedzieć po prostu"Simon". 0n za każdym razem musi wysadzić "Simonie, mój przyjacielu").

To nie tak, że nie da się czytać Williamsa - w jego sadze jest duży potencjał fabularny, wierzę, że finał historii będzie godzien renomy, jaką się ona cieszy wśród fanów fantasy - ale jej środkowy tom mnie naprawdę setnie wynudził.

O matko i córko!
Alem się zmęczył i znudził w drugim tomie podobno rewelacyjnej sagi "Pamięć, Smutek I Cierń" !
Mój główny zarzut - w tym sążnistym tomiszczu po prostu prawie NIC się nie dzieje ! (będą trochę SPOJLERY, ani mini w sumie).

Bohater - Simon najpierw się leczy as potem podąża wraz ze swą Drużyną do Kamienia Rozstania. Jedyne, co gob spotyka oprócz podążania,...