Książka dobra, aczkolwiek nie poleciłbym jej w pierwszej kolejności, szczególnie ludziom nowym w świecie fantasy. Jej największym plusem są zdecydowanie bohaterowie, którzy są złożeni jak na ludzi i nieludzi przystało - nie jest to książka o dobrotliwych i pełnych wszelakich cnót bohaterach, którym jedynym marzeniem jest walka ze złem i ratowanie dziewic.
Urzekł też główny bohater, który marząc o chwale i przygodzie, gdy wbrew opisie książki wcale nie przypadkiem trafia w jej wir marzy tylko o powrocie do ciepłego łóżka i dawnej nudy, gdyż w opowieściach o wielkich bohaterach nie było wspomniane o bolącym zadku po całodniowej jeździe konnej, czy komforcie spanie w lesie w przemoczonych obraniach.

Jednak skupiając się na złożoności bohaterów, Williams zapomniał, bądź też nie miał pomysłu na wykreowany świat, który jest zupełnym przeciwieństwem skomplikowanych charakterów głównych postaci. Tutaj rządzi prostota w negatywnym tego słowa znaczeniu - jest kilka krajów, które zostały podbite w jedno królestwo, każdy składa się praktycznie tylko se stolicy, a kmiotki są pokazywane tylko wtedy, gdy trzeba zrobić jakąś większą rzeź.

Największym grzechem autora jest jednak ułatwianie sobie roboty "przeznaczeniem" i "zbiegami okoliczności" co w za dużej ilości staje się jedną z największych wad każdego fantasy, a tutaj spotykamy się z tym prawie na każdym kroku. Akcje w stylu "gdyby pojawił się minutę później wszystko by przepadło" są tutaj na okrągło, a ścieżki bohaterów splatają się w niemożliwych kombinacjach.

Mógłbym przyczepić jeszcze do trochę ubogiej religii i dziwnych stosunkach feudalnych, ale to już byłoby może za wiele dla Króla Burz i źle bym skończył

Książki jak już wspomniałem nie poleciłbym w pierwszej kolejności, ale gdyby ktoś naprawdę już miał problem ze znalezieniem dobrego fantasy, to "zapodałbym" mu "Smoczy tron", gdyż jednak jest to kawał poważnego fantasy w którym jeżeli się przymknie oko na liczne niedociągnięcia, to można znaleźć remedium na nudne wieczory.

PS Autora opisu tej książki powinno się wychłostać, gdyż jego opis można przyrównać do streszczenia Nowego Testamentu w poniższy sposób "Jezus, młody cieśla musi uratować świat przed złem razem z przypadkowymi ludźmi, którzy zostają jego Apostołami, ich drużyna zwana jest Ligą Dobra".

Książka dobra, aczkolwiek nie poleciłbym jej w pierwszej kolejności, szczególnie ludziom nowym w świecie fantasy. Jej największym plusem są zdecydowanie bohaterowie, którzy są złożeni jak na ludzi i nieludzi przystało - nie jest to książka o dobrotliwych i pełnych wszelakich cnót bohaterach, którym jedynym marzeniem jest walka ze złem i ratowanie dziewic.
Urzekł też główny...