Krótka, ciepła, naprawdę zabawna, trochę bajkowa, ale nie wybitnie przesłodzona. Idealny kubeczek książkowego kakao. Wydaje się nieco zapomniana w ogromie dzisiejszego rynku książki, a i widać, że standardy wydawnicze się zmieniły - druk wydaje się mały, a papier szary, ale to przecież nie wpływa na sama jakość historii. Na pewno sięgnę po kolejne części.

Krótka, ciepła, naprawdę zabawna, trochę bajkowa, ale nie wybitnie przesłodzona. Idealny kubeczek książkowego kakao. Wydaje się nieco zapomniana w ogromie dzisiejszego rynku książki, a i widać, że standardy wydawnicze się zmieniły - druk wydaje się mały, a papier szary, ale to przecież nie wpływa na sama jakość historii. Na pewno sięgnę po kolejne części.

Przeurocza, zabawna a jednocześnie niepozbawiona wartościowych przesłań książka. Już nie pamiętam kiedy ostatni raz śmiałam się w głos przy czytaniu. Chichotałam do siebie w pociągu i chichotałam w metrze, a w domu dzieliłam się zabawnymi fragmentami z mężem i śmialiśmy się w głos razem, nie dało się inaczej :) Z radością sięgnę po kolejne części a Was serdecznie zachęcam do przeczytania tej cieniutkiej książeczki. Idelanie nadaje się na długi, przemiły wieczór.

Przeurocza, zabawna a jednocześnie niepozbawiona wartościowych przesłań książka. Już nie pamiętam kiedy ostatni raz śmiałam się w głos przy czytaniu. Chichotałam do siebie w pociągu i chichotałam w metrze, a w domu dzieliłam się zabawnymi fragmentami z mężem i śmialiśmy się w głos razem, nie dało się inaczej :) Z radością sięgnę po kolejne części a Was serdecznie zachęcam...

"Mamuśka" jakoś mnie nie zachwyciła...
Miała być przezabawna, rozbawiać do łez. Cóż... Humor w książce mnie nie porwał. Nie ma się co rozpisywać nad tą pozycją. Nie przemówiła do mnie i raczej nie sięgnę po kolejne części.
Jednak jeśli ktoś oczekuje prostej, lekkiej lektury na wieczór - proszę bardzo, a nuż widelec komuś się spodoba.

"Mamuśka" jakoś mnie nie zachwyciła...
Miała być przezabawna, rozbawiać do łez. Cóż... Humor w książce mnie nie porwał. Nie ma się co rozpisywać nad tą pozycją. Nie przemówiła do mnie i raczej nie sięgnę po kolejne części.
Jednak jeśli ktoś oczekuje prostej, lekkiej lektury na wieczór - proszę bardzo, a nuż widelec komuś się spodoba.

Pierwsza część trzytomowej sagi o rodzinie Agnes Browne. Skończyłam czytanie w jeden dzień. Książka bardzo lekka, łatwo się czyta. Historia naprawdę ciekawa! Pełno w niej rubasznego, irlandzkiego humoru. Niektórym tekstom robiłam zdjęcia, bo były genialne! Naprawdę polecam, ok.170 stron przepełnionych losem rodziny, która wręcz wyskakuje z kartek, jakby stała obok :) Idealna książka na przerwy w pracy, na wolne dni, na relaks.

Jeszcze raz polecam!

Pierwsza część trzytomowej sagi o rodzinie Agnes Browne. Skończyłam czytanie w jeden dzień. Książka bardzo lekka, łatwo się czyta. Historia naprawdę ciekawa! Pełno w niej rubasznego, irlandzkiego humoru. Niektórym tekstom robiłam zdjęcia, bo były genialne! Naprawdę polecam, ok.170 stron przepełnionych losem rodziny, która wręcz wyskakuje z kartek, jakby stała obok :)...

bardzo zabawna!

bardzo zabawna!

cz 1 z 3 - Mamuśka, Urwisy, Babunia


lata 70te w dzielnicy biedoty - smród, głód, ubóstwo...
żadnych perspektyw i proste, najprostsze myślenie...
gdy umiera ojciec wielodzietnej rodziny, matka i jej dzieci zaczynają oddychać swobodniej... nareszcie jest spokój... nareszcie jakoś to można zacząć ogarniać... nareszcie można mieć nadzieję...
życie... życie... życie...
z jednego ojca, z jednej matki, dzieci w kratki...
a i matka jest nieodrodnym dzieckiem swojej dzielnicy, które nie zna innego życia, w którym zakorzenione są pewne postawy, postrzeganie i słownictwo... i nikt tu nikogo nie ocenia... po prostu tak jest... po prostu taki jest tu sposób na życie... na przetrwanie...

i do tej nędzy z biedą, zarówno materialną, jak i mentalną, zakrada się humor, bo jakże inaczej iść z dnia do dnia, jeśli nie okrasić codzienności siarczystym żartem, rubaszną anegdotą, miejscami rynsztokowym językiem, wynikającym choćby z sytuacji, nie-komedii pomyłek, z braku wykształcenia, nieznajomości słów, 'chcenia' innego życia, choć nie zna się niczego innego poza tym co się ma i co tak mocno w sobie trzyma... a trzeba to przecież jakoś oswoić, okiełznać, utrzymać w ryzach...

determinacja, zgniłe jabłka, sploty okoliczności, wzloty i upadki... w tak dużej rodzinie wszystko może się zdarzyć, i zdarza się, choć czasem nie chce się czegoś widzieć; choć czasem widzi się coś, czego nie ma lub jest inne... brnięcie w ślepe zaułki, dążenie do celu, przemiany, różne drogi... i każdy chce tylko jednego: godnego życia w zgodzie z samym sobą, choćby na przekór losowi...

te trzy książeczki przeczytałam w trzy dni
i zlały mi się w jedną niesamowitą opowieść
a każdy ostatni akapit sprawiał, że miałam łzy w oczach

cz 1 z 3 - Mamuśka, Urwisy, Babunia


lata 70te w dzielnicy biedoty - smród, głód, ubóstwo...
żadnych perspektyw i proste, najprostsze myślenie...
gdy umiera ojciec wielodzietnej rodziny, matka i jej dzieci zaczynają oddychać swobodniej... nareszcie jest spokój... nareszcie jakoś to można zacząć ogarniać... nareszcie można mieć nadzieję...
życie... życie... życie...
z...

Całkiem fajna, fragmentami smieszna książka. Polecam na jesienny wieczór.

Całkiem fajna, fragmentami smieszna książka. Polecam na jesienny wieczór.

ypożyczyłam tą serie bo zobaczyłam jak ktoś oddaję Mamuśkę w bibliotece. I powiedziałam sobie, że kiedyś ją przeczytam. I przeczytałam. A nawet więcej, sięgnęłam po całą serie.
Książki "Mamuśka, "Urwisy" i "Babunia" są wzruszające, a zarazem zabawne. Przeczytałam je jednym tchem. Seria opowiada o pewnej rodzinie, która nie jest idealna ma swoje lepsze i gorsze dni. Próbują wspierać się i pomagać sobie na wzajem.


"Mamuśka"
Jest to pierwsza część historii o Pani Browne poznajemy ją gdy czeka wraz ze swoją przyjaciółką Marion po zasiłek po śmierci męża. Potrzebuję go bo teraz musi sama wychować siedmioro dzieci: synów Mark, Rory, Trevor, Simon, Dermot, Francis i córki Cathy. Agnes nie może długo opłakiwać męża pijaka, bo musi uporać się z problemami swoimi i swoich dzieci. Codziennie także tacha swój wózek na Moore Street by handlować owocami i zarobić na życie. W książce poznajemy losy nie tylko Agnes ale całej siódemki jej dzieci. Ich prawdziwe życie, które jest przeplecione szczęściem i smutkiem.

ypożyczyłam tą serie bo zobaczyłam jak ktoś oddaję Mamuśkę w bibliotece. I powiedziałam sobie, że kiedyś ją przeczytam. I przeczytałam. A nawet więcej, sięgnęłam po całą serie.
Książki "Mamuśka, "Urwisy" i "Babunia" są wzruszające, a zarazem zabawne. Przeczytałam je jednym tchem. Seria opowiada o pewnej rodzinie, która nie jest idealna ma swoje lepsze i gorsze dni. Próbują...

Lekka, krótka, wesoła opowieść. Przyjemnie się czyta, można się pośmiać. Polecam

Lekka, krótka, wesoła opowieść. Przyjemnie się czyta, można się pośmiać. Polecam

Dawno się tak nie uśmiałam :)

Dawno się tak nie uśmiałam :)