7/10

7/10

Zdecydowanie mój ulubiony zbiór opowiadań Bukowskiego. Dużo tu mniej Chinaskiego, a więcej samego autora. I przez to wydają się być one jeszcze bardziej szczere i bezkompromisowe... "Niech szlag trafi ego, ale czy jest coś ważniejszego niż ja..."

Zdecydowanie mój ulubiony zbiór opowiadań Bukowskiego. Dużo tu mniej Chinaskiego, a więcej samego autora. I przez to wydają się być one jeszcze bardziej szczere i bezkompromisowe... "Niech szlag trafi ego, ale czy jest coś ważniejszego niż ja..."

Mimo, że jak każde dzieło Bukowskiego, nie zostawia w nas żadnej myśli to fragmenty, jak każde dzieło Bukowskiego, kusi nas stylem, stylem życia na marginesie. Siła dosadności i lekkiego pióra, pod którym nie kryje się prawie żadna głęboka myśl. Bo gdzie ją znaleźć - między sraniem a śmiercią, jak twierdzi autor? Zły przewodnik po życiu i kobietach, ale wciągająca rozrywka na dwa wieczory

Mimo, że jak każde dzieło Bukowskiego, nie zostawia w nas żadnej myśli to fragmenty, jak każde dzieło Bukowskiego, kusi nas stylem, stylem życia na marginesie. Siła dosadności i lekkiego pióra, pod którym nie kryje się prawie żadna głęboka myśl. Bo gdzie ją znaleźć - między sraniem a śmiercią, jak twierdzi autor? Zły przewodnik po życiu i kobietach, ale wciągająca rozrywka...

Myślałem, że Bukowski to taki śmieszny stary menel. Dobrze mi się czytało "Z szynką raz", potem coś tam innego, ale że to twórca, który zaraz mi się znudzi z tym swoim prostym i wulgarnym językiem. Niespodzianka. Im więcej Bukowskiego tym bardziej go doceniam i pewnie skończę z całą serią w biblioteczce. Pomiędzy wieprzami perły, pomiędzy cipami i whisky samotność i celne spostrzeżenia, albo idiotyczne, ale intrygujące spostrzeżenia. Kilka świetnych opowiadań i nieokreślonych zapisków, pomiędzy łajnem, które czytało się jeszcze lepiej. Ciekawie kontrastował na tle nudnego Marqueza. Fragmenty dzięki swojej formie są najlepszą książką do sracza i melancholijno-używkowych albumów Elliotta Smitha i Matta Elliotta.

Myślałem, że Bukowski to taki śmieszny stary menel. Dobrze mi się czytało "Z szynką raz", potem coś tam innego, ale że to twórca, który zaraz mi się znudzi z tym swoim prostym i wulgarnym językiem. Niespodzianka. Im więcej Bukowskiego tym bardziej go doceniam i pewnie skończę z całą serią w biblioteczce. Pomiędzy wieprzami perły, pomiędzy cipami i whisky samotność i celne...

Fragmenty winem poplamionego notatnika, czytalam doslownie fragmentarycznie. Tak mi sie spodobaly, ze nie chcialam robic tego szybciej i specjalnie wydzielalam sobie dni, w ktore moge ich dopasc. Nie wiem czy inne dotychczas przeczytane przeze mnie pozycje Bukowskiego, sa juz zamglone w mojej pamieci, czy fragmenty są az tak dobre. A moze po prostu najmocniej trafiaja w moj gust czytelniczy ze wzgledu na zroznicowanie, mocne natezenie emocji w kazdym jednym rozdziale. Oj tak, jest intensywnie i ciezko sie oderwac mimo, ze raczej nie zzywamy sie z zadnym bohaterem, bo nie ma na to czasu.

Najbardziej rozczul mnie rozdzial o Johnie Bante, polece teraz sucharem, ale ‘kto ma wiedziec, ten wie’. Mniej wiecej. Aha no i nie polecam jako pierwszego tytulu z dorobku autora, do przeczytania. Za duzo nawiazan do wczesniejszych zdarzen, ktore po prostu lepiej sie czyta, wiedzac o co chodzi.

Fragmenty winem poplamionego notatnika, czytalam doslownie fragmentarycznie. Tak mi sie spodobaly, ze nie chcialam robic tego szybciej i specjalnie wydzielalam sobie dni, w ktore moge ich dopasc. Nie wiem czy inne dotychczas przeczytane przeze mnie pozycje Bukowskiego, sa juz zamglone w mojej pamieci, czy fragmenty są az tak dobre. A moze po prostu najmocniej trafiaja w moj...

Dosyć ciekawa książka, nigdy wcześniej nie czytałam czegoś podobnego - bo nie jest to biografia ale też fantastyka. Niestety zraziła mnie dużą ilością seksu. Myślę, że może w dalekiej przyszłości sięgnę po kolejną odsłonę Bukowskiego.

Dosyć ciekawa książka, nigdy wcześniej nie czytałam czegoś podobnego - bo nie jest to biografia ale też fantastyka. Niestety zraziła mnie dużą ilością seksu. Myślę, że może w dalekiej przyszłości sięgnę po kolejną odsłonę Bukowskiego.

te wszystkie kawałki są uporządkowane chronologicznie, niemal 50 lat od pierwszego do ostatniego, ale jedno się nie zmienia - Buk

te wszystkie kawałki są uporządkowane chronologicznie, niemal 50 lat od pierwszego do ostatniego, ale jedno się nie zmienia - Buk

dokładnie tak,
przeciętna składanka Bukowskiego, w której znalazłem dwa genialne - przezabawne opowiadania; Ten wieczór, gdy nikt nie wierzył, że jestem Allenem Ginsbergiem oraz Klepiąc wiersze i kobiety na rzecz Kennetha.

dokładnie tak,
przeciętna składanka Bukowskiego, w której znalazłem dwa genialne - przezabawne opowiadania; Ten wieczór, gdy nikt nie wierzył, że jestem Allenem Ginsbergiem oraz Klepiąc wiersze i kobiety na rzecz Kennetha.

U Bukowskiego jak zwykle brudno, ale ta intymność, fakt, że pisze o swoim życiu, swoich przemyśleniach i poglądach, dzieli się po prostu tym co dzieje się w jego głowie sprawia, że jest wręcz magicznie. Nadzwyczajny talent.
Za każdym razem, gdy czytam jego książki, mam wrażenie, że on jest gdzieś obok. Bo w tym komercyjnym, kolorowym świecie jest jeszcze mnóstwo takich samotników, świadomych tej szarości. Ale tylko raz urodził się ktoś, kto potrafił to przelać na papier. I dzięki niemu wiemy że nie jesteśmy sami w tej samotności.

U Bukowskiego jak zwykle brudno, ale ta intymność, fakt, że pisze o swoim życiu, swoich przemyśleniach i poglądach, dzieli się po prostu tym co dzieje się w jego głowie sprawia, że jest wręcz magicznie. Nadzwyczajny talent.
Za każdym razem, gdy czytam jego książki, mam wrażenie, że on jest gdzieś obok. Bo w tym komercyjnym, kolorowym świecie jest jeszcze mnóstwo takich...

Trochę wtórna do innych powieści autora. Te same wątki i sytuacje.

Trochę wtórna do innych powieści autora. Te same wątki i sytuacje.