Cieszę się, że po okropnie nudnym i ciężkim tomie pierwszym, sięgnąłem po następny. Drugi tom trylogii Perssona to zupełnie inna bajka...

Po pierwsze w książce sporo się dzieje. Po drugie przedstawionych jest kilka interesujących wątków, wiążących się ze sobą przy końcu powieści. Po trzecie, autor nie zanudza nas zbytecznymi opisami na kilkadziesiąt czy kilkaset stron, jak robił to w pierwszym tomie. Po czwarte, w bardzo ciekawy sposób prowadzi narrację długo podtrzymując zainteresowanie czytelnika.

Po przeczytaniu drugiego tomu od razu mam ochotę na trzeci.

W ramach podsumowania - można zarzucić Perssonowi niepotrzebne "rozmemłanie" topornego pierwszego tomu, lecz stanowczo należy przyznać (po lekturze dwóch tomów), że powieść którą stworzył charakteryzuje się wysokim poziomem językowym, dogłębnym studium postaci oraz niespotykanie głęboką analizą polityczno-spiskowo-kryminalną.

Pozostaje żywić nadzieję, że ostatni tom nie podziała na mnie tak jak pierwszy i nie przekreśli zachwytu, jaki przyniósł tom drugi.

Cieszę się, że po okropnie nudnym i ciężkim tomie pierwszym, sięgnąłem po następny. Drugi tom trylogii Perssona to zupełnie inna bajka...

Po pierwsze w książce sporo się dzieje. Po drugie przedstawionych jest kilka interesujących wątków, wiążących się ze sobą przy końcu powieści. Po trzecie, autor nie zanudza nas zbytecznymi opisami na kilkadziesiąt czy kilkaset stron, jak...