Druga część Innego świata jest równie wciągająca co pierwsza. Bohaterowie spotykają na swojej drodze zupełnie nowe niebezpieczeństwa, groźne istoty i społeczności Piotrusiów - dzieci, które przetrwały Burzę. Maxime Chattam bardzo pomysłowo przedstawił świat po apokalipsie, jest tu wiele elementów, których nie znajdzie się w innych książkach o podobnej tematyce.

Nie jest tak, że to książka nie niosąca żadnej wartości. Bohaterowie rozmawiają czasem na poważne tematy, np. o Bogu, a każda taka wzmianka może przecież skłonić do przemyśleń. Oczywiście nie jest to też jakaś moralizatorska książka, a po prostu młodzieżowa dystopijna powieść służąca rozrywce. Czasami ma się wrażenie, że bohaterom idzie zbyt łatwo, ale koniec końców i tak wpadają w kolejne tarapaty, więc równowaga jest mniej więcej zachowana. Można mieć za złe autorowi niewystarczającą ilość opisów. Myślę, że powinien on poświęcić więcej słów spotykanym postaciom, bo samo imię czasami mi nie wystarczało. Za to pochwalić można język, jakim napisano Królową Malroncję. Jest on naprawdę ładny i trzeba przyznać autorowi, że jest dobrym pisarzem.

Królowa Malroncja to udana kontynuacja Przymierza trojga. Chattam powoli wyjaśnia niektóre sekrety, ale wciąż wiele pozostaje do odkrycia. Mam nadzieję, że trzecia część wszystko nam wyjaśni i będzie równe dobra, co poprzedniczki.

Więcej: http://www.krotkie-recenzje.blogspot.com/2013/01/krolowa-malroncja.html

Druga część Innego świata jest równie wciągająca co pierwsza. Bohaterowie spotykają na swojej drodze zupełnie nowe niebezpieczeństwa, groźne istoty i społeczności Piotrusiów - dzieci, które przetrwały Burzę. Maxime Chattam bardzo pomysłowo przedstawił świat po apokalipsie, jest tu wiele elementów, których nie znajdzie się w innych książkach o podobnej tematyce.

Nie jest...