7.5/10
20/2017 " W naszym domu " to 700 stron wciągającej opowieści o nastolatku cierpiącym na zespół Aspergera, o jego rodzeństwie, rodzinie i życiu z chorobą. Niech Was nie odrzuci liczba stron bo książkę czyta się przyjemniej i szybciej niż niejedną książkę, która ma 300 stron. Niektóre rozdziały faktycznie były wciśnięte jakby na siłę, nie wnosiły nic konkretnego do książki. Jednak nie było ich aż tak wiele żeby mogły decydować o zaniżeniu oceny.
Wiele osób słyszało o Aspergerze i Autyźmie, sama osobiście miałam okazje poznać chłopca chorego na autyzm i troszkę z nim przebywać jednak dopiero książka otworzyła mi oczy i pokazała jak to wyglada od kuchni.
Jedyne co mnie rozczarowało to zakończenie. Było genialne ! Tego nie można odmówić, ale czytając książki Jodi szykowałam się na większy efekt WOW,tymczasem takiego zakończenia domyśliłam się już na początku książki. Później nawet o tym nie myślałam, wiedziałam jednak ze główny bohaterem na pewno jest niewinny i najprawdopodobniej zakończenie będzie takie na jakie wpadłam wcześniej. I tak się Stało.
Przy zakończeniu w moim oku pojawiła się łza. Przy zdaniu które występowało w książce wiele razy, tym razem było trafione idealnie i perfekcyjnie zagrało na uczuciach czytelnika.
Troszkę jestem zawiedziona tez niedokończeniem historii. Można by powiedzieć,że jest już skończona i wszystko się wyjaśniło. Ale jednak nie ... przy 700 stronach było można dopisać jeden rozdział opisujący przebieg sprawy w sądzie lub chociaż sam wyrok tak abyśmy dowiedzieli się jaka padła kara i dla kogo. Te 10 stron nie zrobiłoby dużej różnicy. W tym momencie jednak pozostaje nam wyobraźnia.. o czym sama autorka nas informuje, to do nas należy końcowa ocena zachowania bohateroów. Jodi jest cudowną pisarką, książka jest świetna i wciągająca, z czystym sercem mogę ją polecić. Ja jednak nie wrzucam jej na półkę książek ulubionych tylko dlatego,że znam inne książki Jodi i ta mimo,że jest świetna to przyniosła mi lekkie rozczarowanie.

7.5/10
20/2017 " W naszym domu " to 700 stron wciągającej opowieści o nastolatku cierpiącym na zespół Aspergera, o jego rodzeństwie, rodzinie i życiu z chorobą. Niech Was nie odrzuci liczba stron bo książkę czyta się przyjemniej i szybciej niż niejedną książkę, która ma 300 stron. Niektóre rozdziały faktycznie były wciśnięte jakby na siłę, nie wnosiły nic konkretnego do...