Pozycja bardziej dla zagorzałych fanów piłki nożnej, Barcelony i Andresa Iniesty - ta pozycja to jego dość krótki pamiętnik z najważniejszych imprez i meczów w barwach Barcelony.

Pozycja bardziej dla zagorzałych fanów piłki nożnej, Barcelony i Andresa Iniesty - ta pozycja to jego dość krótki pamiętnik z najważniejszych imprez i meczów w barwach Barcelony.

Nie jest to do końca biografia, a luźne spojrzenie i przemyślenia Andresa na temat konkretnego okresu jego kariery i wydarzeń mających w nim miejsce. Przemyślenia te nie są zbyt dogłębne i przełomowe dla osoby, która mogłaby w ogóle Iniestę znać jako piłkarza. Taka osoba najprawdopodobniej i tak śledziła te wydarzenia na bieżąco, lub mogła do tych informacji dotrzeć bez wysiłku.
W książce brak smaczków, ciekawostek czy wyznań, które zmieniłyby perspektywę lub wywróciłyby do góry nogami postrzeganie czytelnika na coś co jest powszechnie wiadome.
Ani minuta, ani godzina, ani dziesięć przy lekturze nie wnoszą zupełnie niczego nowego do znanej wszystkim zainteresowanym historii, więc zakładam, że i rok w rzeczonym papierowym raju by nie pomógł.
Nie mam pojęcia czy jest jakikolwiek inny cel wydawania takiej książki niż zarobek na kibicach, którzy wspierają swojego ulubieńca niezależnie od okoliczności.
Piłkarz wybitny - książka wybitnie zbędna.

Nie jest to do końca biografia, a luźne spojrzenie i przemyślenia Andresa na temat konkretnego okresu jego kariery i wydarzeń mających w nim miejsce. Przemyślenia te nie są zbyt dogłębne i przełomowe dla osoby, która mogłaby w ogóle Iniestę znać jako piłkarza. Taka osoba najprawdopodobniej i tak śledziła te wydarzenia na bieżąco, lub mogła do tych informacji dotrzeć bez...

Nie tak dawno opisywałem moje odczucia dotyczące książki, której bohaterem jest obrońca Realu Madryt – Sergio Ramos. Ocena była dość surowa, ponieważ publikacja miała swoje (dość typowe dla tego typu literatury) mankamenty. Zachowując proporcje, książka poświęcona gwieździe Barcelony, jakim jest Iniesta, musi być oceniona odpowiednio niżej. Nie jest to dobra pozycja, zastanawiam się w jakim celu została wydana, ponieważ próżno tam szukać historii znakomitego, skąd inąd, piłkarza. W zasadzie pojawia się odmieniany na wszelkie możliwe sposoby zachwyt nad znakomitym sezonem kiedy Barca zdobywa potrójną koronę, przesłodzona radość, wracanie do tych samych wątków… Trudno nawet powiedzieć, aby była to rasowa biografia czy wspomnienia. Szkoda, bo zawodnik tej klasy zasługuje na znacznie lepsze uwiecznienie w formie książkowej.

Nie tak dawno opisywałem moje odczucia dotyczące książki, której bohaterem jest obrońca Realu Madryt – Sergio Ramos. Ocena była dość surowa, ponieważ publikacja miała swoje (dość typowe dla tego typu literatury) mankamenty. Zachowując proporcje, książka poświęcona gwieździe Barcelony, jakim jest Iniesta, musi być oceniona odpowiednio niżej. Nie jest to dobra pozycja,...

Spisane w formie pamiętnika samego Iniesty. Dowiadujemy się jak bardzo jest rodzinny i wrażliwy. Osiem rozdziałów, symbolizujących numer osiem na koszulce. Jest oczywiście wiele frazesów i niemal 100% z życia sportowego, a prawie nic prywatnego, ale z wielkimi emocjami Iniesta opisuje 6:2 na Bernabeu, czy gola z Chelsea, pamięta każdy szczegół. Wzrusza się na widok dzieci w swojej koszulce. Czcionka jest duża, książka niedługa, koncepcja pamiętnika ciekawa i choć nie wyniosłem z tego zbyt wiele, to nie mogę powiedzieć, żeby mnie "zmęczyła", ale na pewno nie wciągnęła. Jest to jednak tylko skromny wycinek kariery Andresa. Nie będę znowu taki krytyczny - czytałem gorsze rzeczy. I spodobał mi się cytat porównania ligi z Ligą Mistrzów.

Spisane w formie pamiętnika samego Iniesty. Dowiadujemy się jak bardzo jest rodzinny i wrażliwy. Osiem rozdziałów, symbolizujących numer osiem na koszulce. Jest oczywiście wiele frazesów i niemal 100% z życia sportowego, a prawie nic prywatnego, ale z wielkimi emocjami Iniesta opisuje 6:2 na Bernabeu, czy gola z Chelsea, pamięta każdy szczegół. Wzrusza się na widok dzieci w...

Andres Iniesta Rok w Raju to książka o skromnym piłkarzu jakim niewątpliwie jest Hiszpan. Główny bohater przedstawia fakty oraz wydarzenia jakie miały miejsce w sezonie 2008/2009. Możemy się dowiedzieć m.in co czuł Iniesta i jak przeżywał swoje kontujze, jak wspomina niesamowity mecz na Santiago Bernabeu z Realem Madryt oraz czy bramka strzelona na Stamford Bridge w półfinale Ligi Mistrzów to jego najpiękniejszy moment w zawodowym futbolu.
Iniesta ukazany jest w książce jako normalny człowiek, a nie gwiazda, mimo że zarabia miliony. Nie chce nawet zmieniać swojej fryzury, bo nie ma zamiaru się wyróżniać.
Książka, a raczej autobiografia Iniesty nie jest wielkim dziełem, ale na pewno dobrym.
Kluczowe zdania padają pod koniec książki " Zawsze starałem się i będę się nadal starał, by w życiu zachować równowagę. Ani wcześniej, ani tym bardziej teraz nie miałem i nie mam zamiaru stać się osobą, która przestanie doceniać to, co posiada"

Andres Iniesta Rok w Raju to książka o skromnym piłkarzu jakim niewątpliwie jest Hiszpan. Główny bohater przedstawia fakty oraz wydarzenia jakie miały miejsce w sezonie 2008/2009. Możemy się dowiedzieć m.in co czuł Iniesta i jak przeżywał swoje kontujze, jak wspomina niesamowity mecz na Santiago Bernabeu z Realem Madryt oraz czy bramka strzelona na Stamford Bridge w...

Odpowiednia pozycja dla fanów FC Barcelony !

Odpowiednia pozycja dla fanów FC Barcelony !

2011

2011

Zaznaczam, że nie jest to jednak autobiografia z krwi i kości, to pamiętnik opisujących szczególne wydarzenia w życiu piłkarza. Andrésa Iniesta napisał „Rok w raju”, w którym dzieli się wspomnieniami i wrażeniami. Piłkarz Barcelony opisuje wyjątkowy rok dla samego siebie jak i klubu, z którym wspólnie zdobył tryptyk, czyli zwyciężył Puchar Króla, Ligę Hiszpańską i Ligę Mistrzów. W książce Iniesta wyjawia swoje sekrety zaczynając od spotkania z Pepą Guardiolą, poprzez wydarzenia widziane wewnątrz Barçy do momentu świętowania na ulicach stolicy Katalonii trzech trofeów.

„Ro w kraju” to opowieść samego piłkarza o najlepszym sezonie. Iniesta zdradza kulisy barcelońskiej szatni, pisząc o atmosferze przyzwyczajeniu i zasadach panujących w klubie, do których nie mógł przyzwyczaić się chociażby Zlatan Ibrahimović. Nie brakuje wiadomości o życiu prywatnym, o relacjach z dziewczyną, i rodziną w tym szczególnym 2009 roku.Wszystko to jednak jest nazbyt oczywiste i mało zaskakujące.

Nie jest to książka, po której zarywałem noce, aby przeczytać co się wydarzy dalej. Historia była dosyć przewidywalna i jasna. Taki był cel książki omawiający wydarzenia z punktu widzenia Hiszpana. Publikacja idealnie nadaje się podczas podroży. Czyta się szybko, bo i stron nie ma zbyt wiele (142). Jak dla mnie jest trochę zbyt spokojna. Prawdopodobnie wynika to z charakteru piłkarza, który nie szuka skandali, jest prawy wręcz idealnie grzeczny. Bije od niego skromność i wielka rozwaga, mimo tylu sukcesów pozostał sobą. Nie oszalał, nie zdziczał i obsesyjnie nie wydał milionów pieniędzy, które zgromadził na swoim koncie, wręcz przeciwnie pomaga potrzebującym i jak sam mówi: „Chcę przejść do historii jako wielki piłkarz, ale przede wszystkim jako wspaniały człowiek. Futbol przemija. Ludzie pozostają”.

Najgorszy był fakt, że rzeczy najbardziej interesujące były omawiane pokrótce jak na przykład to dlaczego miał problemy z dostaniem się do szkółki piłkarskiej w Barcelonie.

Kilka cytatów z książki:

„Abstrahując od ulubionych pozycji, jedyną pewną rzeczą jest fakt, że lubię – tak po prostu- być na boisku i robić wszystko, by pomóc drużynie zwyciężyć”.

„Najlepsze w tym golu i w mojej pracy są właśnie towarzyszące emocje. Wszystko, to co daje tyle szczęścia i radości. Oczywiście, w momencie zdobywania gola nie jestem tego świadomy. Jak już wcześniej wspominałem, w takich chwilach nie myślę o tym, czy zdjąłem koszulkę, czy nie, ani czy sędzia pokazuje mi kartkę… W takich momentach człowiek nie jest w stanie uświadomić sobie, jak wielki wpływ na życie innych osób może mieć właśnie ta chwila, która staje się jego udziałem”.

Więcej na mateuszminda.blogspot.com

Zaznaczam, że nie jest to jednak autobiografia z krwi i kości, to pamiętnik opisujących szczególne wydarzenia w życiu piłkarza. Andrésa Iniesta napisał „Rok w raju”, w którym dzieli się wspomnieniami i wrażeniami. Piłkarz Barcelony opisuje wyjątkowy rok dla samego siebie jak i klubu, z którym wspólnie zdobył tryptyk, czyli zwyciężył Puchar Króla, Ligę Hiszpańską i Ligę...

Lepiej przeczytać "Janko Muzykanta"

Lepiej przeczytać "Janko Muzykanta"

Trudno stwierdzić do kogo tak naprawdę jest skierowany pamiętnik Iniesty. Do fanów Barcelony i reprezentacji Hiszpanii? Bardzo wątpię, ponieważ w książce znajduje się bardzo mało informacji, które ucieszyłyby fanów. A może jest to pozycja skierowana do fanów samego piłkarza? Tutaj też niekoniecznie, chyba że ktoś chciał poczytać o wspaniałym i ułożonym piłkarzu, który grzecznie idzie na studia i którego uwielbiają ludzie z jego otoczenia wypowiadając się na jego temat w samych superlatywach (co zresztą każdy fan piłki nożnej wie). Wspaniały Anders, "sweet". Proszę mnie źle nie zrozumieć. Sam jestem fanem Blaugrany od dziesiątego roku życia a sam piłkarz jest według mnie jedną z kluczowych postaci FC Barcelony jaką znamy. Problem w tym, że czułem się jakbym czytał pamiętnik słodziutkiej nastolatki a momentami, że wydanie go to tylko skok na kasę i reklama. Należy także zwrócić uwagę na ilość podziękowań, które przyprawiają o odruch wymiotny. Można odnieść wrażenie, że sam Iniesta ledwo napisałby ten pamiętnik gdyby nie XXX osób. No rzeczywiście, przecież jest piłkarzem, nie pisarzem. Osobiście nie miałem wielkich oczekiwań, liczyłem jednak na to, że Iniesta więcej napisze o pamiętnym pojedynku pomiędzy Barceloną a Chelsea, w którym to meczu lepszą drużyną była ta z Londynu i prawdopodobnie gdyby nie fatalne decyzje sędziego to "Czelsa" byłaby w finale LM w 2009 roku. Podsumowując jednak. Nie warto tracić na tę pozycję czasu i pieniędzy.

Trudno stwierdzić do kogo tak naprawdę jest skierowany pamiętnik Iniesty. Do fanów Barcelony i reprezentacji Hiszpanii? Bardzo wątpię, ponieważ w książce znajduje się bardzo mało informacji, które ucieszyłyby fanów. A może jest to pozycja skierowana do fanów samego piłkarza? Tutaj też niekoniecznie, chyba że ktoś chciał poczytać o wspaniałym i ułożonym piłkarzu, który...