Zbiór opowiadań "Stanica. Opowieści rzymskie" Hanny Malewskiej został wydany w 1947 roku nakładem wydawnictwa "Mieczysław Fukusiewicz i S-ka w Warszawie. Księgarnia Techniczno-Naukowa. Wydział Literatury Pięknej". Na zbiór ten składają się cztery opowiadania. Pierwsze, objętościowo największe, zatytułowane "Rodzina" przenosi czytelnika do Italii, w czasy wojny Rzymu z Pyrrusem, królem Epiru (lata 280-272 przed Chr.). Wojnę tę obserwujemy z perspektywy nie tylko samego króla ale i tytułowej rzymskiej patrycjuszowskiej rodziny Juniuszów, a zwłaszcza młodego Publiusza, centuriona. Juniusze wiodą spór graniczny z sąsiednimi Fabrycjuszami, a rodowa zawiść jest dla nich równie ważna, co tocząca się wojna. Tak ważna, że wreszcie doprowadza do katastrofy. Urażony Publiusz policzkuje Lucjusza Fabrycjusza, będącego trybunem ludu, a więc osobą nietykalną. Unikając procesu i kary, młody centurion rusza na wojnę szukając śmierci w polu. Zamiast tego ranny trafia do Tarentu, na dwór Pyrrusa, tam zaprzyjaźnia się z jego synem i przez długi czas kuruje (z chronologii wynika, że kurowanie to trwa 7 lat, co jest mało wiarygodne i pozostaje najsłabszą częścią tej opowieści). Kiedy pokonany Pyrrus odjeżdża do Epiru Publisz zostaje w Tarencie nie chcąc opuszczać ojczyzny. Gdy do pod miasto podchodzą Rzymianie, dochodzi do tragedii.
Drugie opowiadanie pt. "Oblężenie Syrakuz" (214-212, 208 r. przed Chr.) jest już wyjątkowo krótkie. To właściwie scenka ukazująca zdobycie tego miasta przez Rzymian (co było elementem Drugiej Wojny Punickiej) i związanej z tym śmierci słynnego Archimedesa. Ostatni fragment tej historii opisuje klęskę i zgon konsula Marcellusa, zdobywcy Syrakuz.
Akcja trzeciego (równie krótkiego) opowiadania pt. "Kwestor Sulla" toczy się w Afryce w 106 r. przed Chr. (w książce występuje data 107 r.) i traktuje o wyprawie Sulli i jego towarzysza, trybuna Aulusa Caepiona, na dwór mauretańskiego króla Bocchusa. Celem ich podróży jest nakłonienie Bocchusa do wydania Jugurthy, króla Numidyjczyków, z którym Rzymianie od lat toczą wojnę.
Akcja opowiadania czwartego pt. "Stanica" (ok. 70 roku po Chr.) przenosi nas w germańskie puszcze, do rzymskiego granicznego fortu Ultima Augusta, owej tytułowej stanicy, której strzeże niewielki rzymski oddział pod wodzą dwóch oficerów: Sekstusa Hateriusza i Marka Arruncjusza. Gdy wybucha powstanie barbarzyńskich Cherusków, obaj muszą stawić czoła nadciągającemu niebezpieczeństwu.
Zbiór "Opowieści rzymskich" to niewątpliwie wczesny okres twórczości Malewskiej (pierwsze opowiadanie nosi datę 1944, ostatnie 1932). Autorka w doskonały sposób czuje klimat epoki. Świat rzymski Malewskiej jest głęboko plastyczny, niewątpliwie dzięki ogromnej wiedzy autorki. Pomimo niewielkich rozmiarów treść jest nasycona faktami i ciekawymi detalami, z których czytelnik może się wiele dowiedzieć. Ot, choćby tego, dlaczego Rzymianie nazywali słonie "krowami lukańskimi". Ten niewątpliwy walor edukacyjny jest ważną cechą niniejszego zbioru.

Zbiór opowiadań "Stanica. Opowieści rzymskie" Hanny Malewskiej został wydany w 1947 roku nakładem wydawnictwa "Mieczysław Fukusiewicz i S-ka w Warszawie. Księgarnia Techniczno-Naukowa. Wydział Literatury Pięknej". Na zbiór ten składają się cztery opowiadania. Pierwsze, objętościowo największe, zatytułowane "Rodzina" przenosi czytelnika do Italii, w czasy wojny Rzymu z...