Wacław Gąsiorowski tworząc postać literacką pani Marii Kolumna-Walewskiej nieco minął się z rzeczywistością. O ile, tego tak naprawdę nie wie nikt, bo rzeczywista pani Walewska i jej losy giną w mrokach ekscytującej tajemnicy.
Postać literacka pani Walewskiej podobała mi się umiarkowanie, jej pierwszy zdecydowany opór sporo jej mojej przychylności zdobył, gdy jednak dominować jej poczynania zaczęła naiwność i - nie oszukujmy się - głupia duma, zaczęła mnie mocno irytować.
Tym niemniej powieść oceniam bardzo wysoko. Przede wszystkim przepiękny, archaiczny język, rzecz nie do podrobienia już dzisiaj - albo nikt nie potrafi, albo nikomu się nie chce.
Tło społeczne i polityczne powieści - podane z umiarem, ale i z pasją. Nadzieje Polaków związane z Napoleonem, czyli do umęczenia wałkowany temat przy przerabianiu "Pana Tadeusza", tutaj podany jak na tacy, w ciekawej, pełnej emocji formie.
640 stron, które towarzyszyły mi zaledwie przez cztery wieczory. Za krótko...

Wacław Gąsiorowski tworząc postać literacką pani Marii Kolumna-Walewskiej nieco minął się z rzeczywistością. O ile, tego tak naprawdę nie wie nikt, bo rzeczywista pani Walewska i jej losy giną w mrokach ekscytującej tajemnicy.
Postać literacka pani Walewskiej podobała mi się umiarkowanie, jej pierwszy zdecydowany opór sporo jej mojej przychylności zdobył, gdy jednak...