Pierwsza część „Kłamcy”, to zbiór opowiadań z gatunku fantasy, w przeważającej części osadzonych we współczesnych realiach. Wydarzenia kolejnych rozdziałów dzieją się w różnych częściach świata – np. w Chicago, Pradze, Grecji czy we Wrocławiu.
No ale by dobrze się czytało, warto wiedzieć, choć trochę co i dlaczego. To wyjaśnia nam kilka rozdziałów z gatunku „dawno, dawno temu...”. W tych rozdziałach spotykamy dużą grupę mitycznych postaci i dowiadujemy się kim jest nasz główny bohater Loki, czyli tytułowy Kłamca.

„Pragniesz pomysłów, snów, opowieści? Zatem dostaniesz je aż w nadmiarze.” Cytat ten pochodzi z komiksowego cyklu o Sandmanie (Neil Gaiman), a sam Ćwiek uczynił ów słowa swoim motto twierdząc, że najlepiej odzwierciedlają jego samego.
I tak, tworząc Lokiego nie pożałował mu swej wyobraźni, dzięki czemu mamy w pełni wymiarową i interesującą postać. Loki, nordycki bóg kłamstwa, to gość od czarnej roboty. Pracuje na zlecenie aniołów, a raczej wykonuje za nich zadania, z którymi oni sobie nie radzą, bądź ograniczają ich przepisy. Loki, choć piękny i powabny, to ciętego języka, ani pewności siebie mu nie brakuje. Ciekawa jest wizja świata jaką tworzy Ćwiek, a obraz ukazany od tej niewidocznej dla człowieka (anielskiej) strony, jest naprawdę interesujący.

Wartka akcja w poszczególnych opowiadaniach ukazujących pracę zawodową Kłamcy, niezbyt ciężka narracja, błyskotliwe dialogi i humor sprawiają, że książkę czyta się lekko i przyjemnie. „Kłamca”, to lektura typowo rozrywkowa, a debiut Ćwieka okazał się niezwykle udany.

Pierwsza część „Kłamcy”, to zbiór opowiadań z gatunku fantasy, w przeważającej części osadzonych we współczesnych realiach. Wydarzenia kolejnych rozdziałów dzieją się w różnych częściach świata – np. w Chicago, Pradze, Grecji czy we Wrocławiu.
No ale by dobrze się czytało, warto wiedzieć, choć trochę co i dlaczego. To wyjaśnia nam kilka rozdziałów z gatunku „dawno, dawno...