Postanowiłam w końcu oderwać się na chwilę od kryminałów i poczytać tzw. "Kobiecą literaturę".Wiedziałam,ze jeśli mam ochotę na colekkiego,to Giffin właśnie,niestety,to co ostatnio poleca się jako "Literatura kobieca" to raczej literatura dla półgłówków.

Temat stary jak świat- zdrada. Opisany już chyba ze wszystkich stron,ale cóż zobaczmy co w temacie zdrady ma do powiedzenia pani Giffin

Książka pisana w pierwszej i trzeciej osobie, co jest akurat pomysłem dość średnim. Mnie w każdym razie nie podobało się.

Mamy jak to zwykle bywa trzy strony: Zdadzającego,Zdradzaną i Obiekt Zdrady.

Zdradzający,czyli Nick,nie wzbudził mojej sympatii. Niezdecydowany,chwiejny tchórz,wyjątkowo irytujący

Obiekt zdrady, czyli Valerie,również sympatii nie wzbudza,chociaż pewnie taki byłzamysł autorki
Jak zwykle bywa najbardziej żal nam zdardzanej czyli Tess. Jednym słowem- nic nowego

Książce daję 6 gwiazdek,bo w sumie czytało się nieźle, ale o zdradzie powstało już tyle książek, że naprawdę oczekiwałam czegoś innego,chociażby tego,że cień sympatii wzbudzi we mnie zdradzający mąż;)

Postanowiłam w końcu oderwać się na chwilę od kryminałów i poczytać tzw. "Kobiecą literaturę".Wiedziałam,ze jeśli mam ochotę na colekkiego,to Giffin właśnie,niestety,to co ostatnio poleca się jako "Literatura kobieca" to raczej literatura dla półgłówków.

Temat stary jak świat- zdrada. Opisany już chyba ze wszystkich stron,ale cóż zobaczmy co w temacie zdrady ma do...