Postanowiłem się poważnie odchamić, toteż dałem szansę "wielkiej amerykańskiej klasyce literatury". I żałuję. Książka może nie jest zła, ale rozczarowująca. Oczekiwałem tematyki wojennej, a tu jedyne co ma z tym tematem wspólnego, to stopnie przed nazwiskami poszczególnych postaci. Licząc na próby siły charakteru jednego koleżki, co to nie chce się bić i knucia innego koleżki, który chce, by ten pierwszy się bił, to... niby dostałem, ale tyle tego, co świeżych cukierków na choince babci pamiętającej lata, w których dzieje się fabuła. Są jakieś wtręty o cimcirimci, o homoseksualistach, całość jakaś taka... Rozczarowująca.
Może film jest lepszy, ale wiem, że go nie obejrzę.

Postanowiłem się poważnie odchamić, toteż dałem szansę "wielkiej amerykańskiej klasyce literatury". I żałuję. Książka może nie jest zła, ale rozczarowująca. Oczekiwałem tematyki wojennej, a tu jedyne co ma z tym tematem wspólnego, to stopnie przed nazwiskami poszczególnych postaci. Licząc na próby siły charakteru jednego koleżki, co to nie chce się bić i knucia innego...

Niezła, choć jak na tak dużą powieść, to zawiodła mnie. Pomimo zawarcia kilku wątków są one bardzo liniowe. Opowieść jest bardzo prosta i przewidywalna w każdym aspekcie, a w wątku miłosnym autor wymyśla takie banialuki, że czułem się, jakbym miał do czynienia ze średniowiecznym traktatem, bo tylko język użyty do opisu brzmiał współcześnie. Z drugiej strony chyba nie było podstaw do oczekiwania czegoś głębszego od literatury wojennej. Choć właśnie w aspekcie wojennym jest tu najlepiej. Fani wojennych historii na pewno mogą się cieszyć, ale reszta czytelników nie znajdzie tu raczej nic dla siebie. Nie zachęca po sięgnięcie po kolejną część (która i tak rozgrywa się w zupełnie innej obsadzie bohaterów).

Niezła, choć jak na tak dużą powieść, to zawiodła mnie. Pomimo zawarcia kilku wątków są one bardzo liniowe. Opowieść jest bardzo prosta i przewidywalna w każdym aspekcie, a w wątku miłosnym autor wymyśla takie banialuki, że czułem się, jakbym miał do czynienia ze średniowiecznym traktatem, bo tylko język użyty do opisu brzmiał współcześnie. Z drugiej strony chyba nie było...

Męskim okiem o męskim świecie - amerykańska baza wojskowa na Hawajach w przededniu wojny. Trzymanie dyscypliny, karanie nieposłuszeństwa a do tego codzienne życie, również uczuciowe. Dobry czytelniczo (i filmowo) koniec roku.

Męskim okiem o męskim świecie - amerykańska baza wojskowa na Hawajach w przededniu wojny. Trzymanie dyscypliny, karanie nieposłuszeństwa a do tego codzienne życie, również uczuciowe. Dobry czytelniczo (i filmowo) koniec roku.

O ile ekranizacja tego nie zapowiadała, sama powieść jest błyskotliwa dzięki barwnym, żywym i jakże wnikliwym psychologicznie spostrzeżeniom Autora.
Akcja rozwija się powoli, a osadzona jest w jednej z baz wojskowym na Hawajach w 1941 roku, w czasie zanim USA przystąpiły do wojny. Bohaterów jest kilku, a wiodącymi są szeregowiec Prewitt- nadterminowy, który zaciągnął się do armii z zamiarem odsłużenia w niej 30 lat, a także doświadczony sierżant Milton Warden.
Autor barwnie oddał codzienne życie koszar, tęsknoty żołnierzy, ich często nijakie pochodzenie i jakże różne pobudki wstąpienia do służby, sposób spędzania służby i czasu wolnego- na hazardzie, alkoholu i w burdelach. Żołnierze są niewątpliwie jako grupa bohaterem zbiorowym, z tym, iż Autor poczynił świetne obserwacje w przedmiocie kastowości ówczesnej służby- oficerów, podoficerów i szeregowych i różnic w podejściu poszczególnych grup i ich przedstawicieli do służby, honoru i obowiązku, jako pojęć abstrakcyjnych, mających jakoby kształtować ducha armii.
W moim odczuciu, zdaniem Autora, ducha tego kształtował jednak indywidualizm ludzi tworzących plutony, kompanie , dywizje, etc, jakże nonszalancki naturalny i nie do podrobienia w kontekście perypetii bohaterów, ich rozterek, romansów i kłopotów, a także historii, jakie tworzyli, by zorganizować sobie życie po...
Powieść ta jest z pewnością jednym z kamieni milowych światowej literatury, oczywiście dla tych, którzy akurat po nią sięgną, jak to zwykle bywa z zabytkami, ciekawymi zakątkami świata, czy innymi perełkami, które czekają, aby olśnić tych, którzy na nie trafią.

O ile ekranizacja tego nie zapowiadała, sama powieść jest błyskotliwa dzięki barwnym, żywym i jakże wnikliwym psychologicznie spostrzeżeniom Autora.
Akcja rozwija się powoli, a osadzona jest w jednej z baz wojskowym na Hawajach w 1941 roku, w czasie zanim USA przystąpiły do wojny. Bohaterów jest kilku, a wiodącymi są szeregowiec Prewitt- nadterminowy, który zaciągnął się do...

Klasyka literatury. James Jones świetnie ukazuje nieprawidłowości w wojsku amerykańskim, które stały się przyczyną nieprzygotowania do wojny. Twarda wojskowa rzeczywistość, z nutką erotyki.

Klasyka literatury. James Jones świetnie ukazuje nieprawidłowości w wojsku amerykańskim, które stały się przyczyną nieprzygotowania do wojny. Twarda wojskowa rzeczywistość, z nutką erotyki.

Wszystkie zachwyty są na zasadzie zachwycania się niektórymi dziełami sztuki nowoczesnej - jest dobre bo wszyscy inni tak mówią.
Miałkie rozmowy o niczym do nikąd nie prowadzące.
Klan jest dużo bardziej ciekawy.
A wartości literackie, co jakiś czas coś może się trafi ale starczyłoby tego raczej na krótkie opowiadanie.

Wszystkie zachwyty są na zasadzie zachwycania się niektórymi dziełami sztuki nowoczesnej - jest dobre bo wszyscy inni tak mówią.
Miałkie rozmowy o niczym do nikąd nie prowadzące.
Klan jest dużo bardziej ciekawy.
A wartości literackie, co jakiś czas coś może się trafi ale starczyłoby tego raczej na krótkie opowiadanie.

Arcydzieło jak dla mnie. Świetnie się ją czyta. Fabuła ciągle cię zaskakuje, chociaż wydaje ci się, że już wiesz jak akcja się potoczy. Opowieść o próbie życia według swoich zasad w miejscu, w którym trudno o indywidualizm. Jednocześnie jest to opowieść o braterstwie jak i o wielkiej ale niespełnionej miłości. I tak można jeszcze wyliczać.

Arcydzieło jak dla mnie. Świetnie się ją czyta. Fabuła ciągle cię zaskakuje, chociaż wydaje ci się, że już wiesz jak akcja się potoczy. Opowieść o próbie życia według swoich zasad w miejscu, w którym trudno o indywidualizm. Jednocześnie jest to opowieść o braterstwie jak i o wielkiej ale niespełnionej miłości. I tak można jeszcze wyliczać.

Książka „Stąd do wieczności” – James Jonesa opisuje życie Prewitta w amerykańskiej armii, w przededniu ataku na Pearl Harbor. Były bokser i trębacz nie kwapi się do tego aby wbrew swoim przekonaniom zapewnić sobie bardziej uprzywilejowaną pozycję, poprzez uczestnictwo w turnieju pięściarskim.
Książka ukazuje stosunki zależności, codzienność życia w koszarach, sposób spędzania wolnego czasu przez żołnierzy, ich smutki i radości.
Ta książka nie jest książką o czasach wojennych lecz książką ukazującą morale armii amerykańskiej u progu II wojny światowej.

Książka „Stąd do wieczności” – James Jonesa opisuje życie Prewitta w amerykańskiej armii, w przededniu ataku na Pearl Harbor. Były bokser i trębacz nie kwapi się do tego aby wbrew swoim przekonaniom zapewnić sobie bardziej uprzywilejowaną pozycję, poprzez uczestnictwo w turnieju pięściarskim.
Książka ukazuje stosunki zależności, codzienność życia w koszarach, sposób...

Wojsko w czasie pokoju. To dziwaczna społeczność. Pełna karykaturalnego machismo. Bohaterowie dokonujący niezrozumiałych wyborów. Ludzie czerpiący poczucie własnej wartości ze znoszenia upokorzeń i bicia. Powieść przeładowana treściami bez znaczenia. Mało refleksji filozoficznej, czy jakiejkolwiek innej. Można poczytać na potrzeby zasypiania.

Wojsko w czasie pokoju. To dziwaczna społeczność. Pełna karykaturalnego machismo. Bohaterowie dokonujący niezrozumiałych wyborów. Ludzie czerpiący poczucie własnej wartości ze znoszenia upokorzeń i bicia. Powieść przeładowana treściami bez znaczenia. Mało refleksji filozoficznej, czy jakiejkolwiek innej. Można poczytać na potrzeby zasypiania.

Jak dla mnie książka jest rewelacyjna, ocierająca się praktycznie o arcydzieło. Dla jednych będzie to powieść o niczym, dla mnie świetny przykład stosunków międzyludzkich i mentalności lat 30 i 40 XX wieku, nie tylko w armii USA, ale również w społeczeństwie amerykańskim. Akcja dzieje się przede wszystkim na Hawajach i rozpoczyna na kilka miesięcy przed atakiem Japończyków na Pearl Harbor.

Wojsko i obywatele Stanów Zjednoczonych żyją gotowością do rozpoczęcia wojny przeciw podłym nazistom podbijającym Europę, segregującym i eksterminującym wedle własnej propagandy rasy niższe podczas, gdy na własnym podwórku nadal dopuszczają się dyskryminacji nie tylko na tle rasowym wobec Indian, Czarnych czy Azjatów, ale również wobec miejsca urodzenia, płci, homoseksualistów czy odmiennych poglądów lub spojrzenia na świat.

Chociaż autor skupia się głównie na żołnierzach to porusza temat różnych warstw społecznych. Od włóczęgów, robotników, górników czy dosadnie nazywanych kurew (narrator i bohaterowie często nie owijają w bawełnę),po oficerów, dziennikarzy, nauczycieli, ludzi wykształconych ''z wyższych sfer i dobrych domów''. Wskazuje również na różnice w rolach kobiet i mężczyzn oraz to jak nasza perspektywa może być krzywdząca dla innych. Nie ma tu osób czystych jak łza i zepsutych do szpiku kości, chociaż autor pozostawia nam ocenę wedle naszego uznania.

Życie wojskowych jak w każdej epoce pełne jest twardych zasad i rygorów, a starsi stopniem nie cofają się przed tzw. obróbką (u nas podobne zjawisko nazywano ''falą''),wyzyskiwaniem i poniżaniem, by osiągnąć własne cele, bądź zadowolić ego.

Głównymi bohaterami są tutaj szeregowy Robert E. Lee Prewitt i sierżant-szef Kompani G Milton Anthony Warden, ale James Jones nie ogranicza się tylko do ich perspektywy, dzięki czemu w odpowiednim momencie dostajemy szersze spojrzenie na różne sytuacje. Ciekawymi postaciami są również Karen Holmes, Angelo Maggio, Dana E. Holmes, ''Wódz'' Choate, ''Piętaszek'' Clark, Culpepper, Galowicz, Natan Izaak Blum i Maylon Stark z pewnością, Alma Schmit alias Lorrine, Hal czy nawet Judson.

Powieść nie trzyma się na siłę jednego, głównego tonu. Potrafi być poważna, zabawna jak i wzruszająca. W sumie jak w życiu. W konkretnym dniu potrafi wydarzyć się wiele rzeczy, które na zmianę zmieniają nasz nastrój... Bardzo zapadła mi w pamięci scena układania słów ''Pieśni nadterminowych'' i wątek z nią związany. Jest tego znacznie więcej, ale nie chcę podawać przykładów, by nie spoilerować. Trzeba to przeczytać.
Autor moim zdaniem świetnie włada językiem, dzięki czemu czytając po prostu czułem się jakbym był na Hawajach, w koszarach, w areszcie, na manewrach, na ulicach miast czy nawet w burdelu.

PS: Wczoraj skończyłem czytać i od razu obejrzałem film z 1953 roku z Frankiem Sinatrą w roli Maggio. To był błąd. Miałem wrażenie oglądania szybkiego, znacznie przyspieszonego streszczenia. Zupełnie inne odczucia i spłycenie postaci oraz wydarzeń.

Jak dla mnie książka jest rewelacyjna, ocierająca się praktycznie o arcydzieło. Dla jednych będzie to powieść o niczym, dla mnie świetny przykład stosunków międzyludzkich i mentalności lat 30 i 40 XX wieku, nie tylko w armii USA, ale również w społeczeństwie amerykańskim. Akcja dzieje się przede wszystkim na Hawajach i rozpoczyna na kilka miesięcy przed atakiem Japończyków...