Przed napisaniem recenzji przejrzałam te dostępne na LC. I zgadzam się, że wielu Róża może denerwować. Nie jest ona typem człowieka, który wzbudza w człowieku sympatię. Bohaterowie a także po trochę czytelnicy z nieufnością i lękiem podchodzą do tej bohaterki. Wszystkie złe emocje, którymi Róża dzieli się ze światem spowodowane rozgoryczeniem, smutkiem, tęsknotą, zawodem, rozczarowaniem wywarły ogromny wpływ na otoczenie, w którym żyła i na którym chciała się zemścić za to co spotkało ją. Dla mnie jednak Róża to przede wszystkim osoba niezrozumiana, samotna, pozbawiona miłości i przyjaźni ze strony innych ludzi. Mąż, dzieci, najbliżsi jej ludzie zamiast otoczyć ją miłością uciekali w strach. Nie oceniam absolutnie zachowania tych postaci, nie jest łatwo znosić przykrości, krytyczne uwagi, zmienne nastroje i chęć dominacji innej osoby. Róża przez wiele lat żyła schwytana w sidła swoich emocji, których nikt nie rozumiał, zamknęła się przed światem, żyła w swoim prywatnym świecie. Wydaje się, że wszystko co było dobre uleciało razem z młodzieńczymi latami... chyba jednak niecałkiem. Były momenty w których Róża potrzebowała miłości, pocieszenia, bliskości innych osób, zwykłych ludzkich uczuć. To bohaterka wobec której nie można przejść obojętnie. Towarzyszą temu emocje, albo złość, albo współczucie, albo nienawiść, albo miłość. Tak jak jej życie pełne było emocji, tak opinia czytelnika również będzie ich pełna.

Przed napisaniem recenzji przejrzałam te dostępne na LC. I zgadzam się, że wielu Róża może denerwować. Nie jest ona typem człowieka, który wzbudza w człowieku sympatię. Bohaterowie a także po trochę czytelnicy z nieufnością i lękiem podchodzą do tej bohaterki. Wszystkie złe emocje, którymi Róża dzieli się ze światem spowodowane rozgoryczeniem, smutkiem, tęsknotą, zawodem,...