Dziadek poszukiwał babci w mieszkaniu. Upierał się, że musi gdzieś być - tylko jest tak maleńka, że jej nie dostrzegamy. Godzinami pełzał po podłodze ze szkłem powiększającym i nawoływał cichutko. Zaglądał do garnków, szukał za szafami i w szparach podłogi. Potem, zmęczony, siadał ciężko w fotelu i obmyślał nowe strategie poszukiwań. Kiedy pewnego wieczoru umarł w tym fotelu, nawet tego nie zauważył, i następnego dnia jak gdyby nigdy nic wrócił do poszukiwań. My musieliśmy zająć się jego ciałem: najtrudniej było wytłumaczyć pracownikowi domu pogrzebowego, który przyjechał po ciało i zobaczył, jak duch dziadka łazi na kolanach po pokoju, wołając cicho: Rozalko! Rozalko!

Dziadek poszukiwał babci w mieszkaniu. Upierał się, że musi gdzieś być - tylko jest tak maleńka, że jej nie dostrzegamy. Godzinami pełzał po...

Pomyśl o mnie jak o ptaku, którego nazwy nie znasz, a którego lot Cię zachwyca. Jak o drzewie, w którego kojącym cieniu siadasz bardzo upalnego dnia. Nie musisz znać imienia drzewa, by jego cień dał Ci schronienie przed słońcem. Pomyśl o mnie jak o wietrze.

Pomyśl o mnie jak o ptaku, którego nazwy nie znasz, a którego lot Cię zachwyca. Jak o drzewie, w którego kojącym cieniu siadasz bardzo upaln...