„Rycerz swojej pani” To książka sklasyfikowana jako romans historyczny.
W moim jednak mniemaniu, znajdziemy w tej historii znacznie więcej elementów „średniowiecznej powieści obyczajowej”, niż jakiegokolwiek romansu. Dodam, że fanką powieści obyczajowych nie jestem, a jednak, mimo wszystko, lektura tej książki i tak sprawiła mi wiele przyjemności.

Kocham czasy średniowieczne.
i
Uwielbiam poznawać obyczajowość tamtego okresu.

Koniecznie należy też tu zaznaczyć, iż w zupełnie wyjątkowy sposób jak dla tego gatunku, zdecydowano się na bardzo realistyczne kreacje bohaterów.
Bez ubarwiania, uszlachetniania na siłę, wybielania i idealizowania. Bez sztampy i szablonu.

Rycerz jest brudny, szorstki w obejściu, nieidealny z urody i nieperfekcyjny intelektualnie. Nie pozjadał wszystkich rozumów świata, ani nie aspiruje swoją postawą do miana „Romea wszech czasów”. Czasem popełnia błędy, czasem wyłazi z niego próżność, oraz brak taktu czy ogłady, a kiedy staje w szranki, to nie ze wszystkich potyczek wychodzi zwycięsko.
Dziedziczka - jak na średniowieczną niewiastę szlacheckiego rodu przystało, jest dumna, zdystansowana i chłodna, a przy tym umiejąca trzeźwo myśleć, zarządzać ludźmi, gospodarować na swoich włościach, ale też popełnia błędy, bo mimo całej swej dumy i wysokiego mniemania o sobie, nie jest wszechwiedząca. W niczym też nie pomaga jej władczy charakter.. Jednym słowem, daleko tej dwójce do ideału :)

Czyli samo życie.

Fabuła poprowadzona jest w bardzo wyważony sposób i choć nie zapiera tchu w piersiach błyskawicznym rozwojem wydarzeń, to i tak czyta się tę historię z dużym zainteresowaniem, a zagadka przewijająca się przez karty tej powieści, intryguje prawie do samego końca.
Mam pełną świadomość, że nie wszystkim ta opowieść się spodoba, bo zarówno on , jak i ona, niewiele maja wspólnego z kanonem średniowiecznego bohatera romansu, a przedstawiane wydarzenia nie obfitują w spektakularne dramaty, ale jeśli ktoś lubuje się w okresie średniowiecza- będzie zadowolony. I tym osobom właśnie polecam tą miłą lekturkę :)

„Rycerz swojej pani” To książka sklasyfikowana jako romans historyczny.
W moim jednak mniemaniu, znajdziemy w tej historii znacznie więcej elementów „średniowiecznej powieści obyczajowej”, niż jakiegokolwiek romansu. Dodam, że fanką powieści obyczajowych nie jestem, a jednak, mimo wszystko, lektura tej książki i tak sprawiła mi wiele przyjemności.

Kocham czasy...