„The Basketball Diaries” to autobiograficzna powieść nieżyjącego już Jima Carrolla – amerykańskiego pisarza, poety i muzyka punkowego.
Ta kontrowersyjna książka to kronika koszykarskich meczy, opis jego szkolnych lat oraz wstrząsające świadectwo życia na nowojorskiej ulicy. W brutalnie i szokująco szczery sposób – w ogóle nie owijając w bawełnę – Carroll opisuje jak rzucił szkołę i uciekł z domu, zamieszkał na ulicy, uzależnił się od heroiny, jak staczał się na samo dno. Jak kradł i prostytuował się żeby zdobyć pieniądze na narkotyki.

Dziennik obejmuje lata 1963 – 1966 (na początku Jim Carroll ma tylko trzynaście lat) i opisuje jak wyglądało życie tamtego skłóconego ze światem chłopca jakim wówczas był w epoce Dzieci Kwiatów (jak to mówili kiedyś hipisi: turn on, tune in, drop out – włącz się, dostrój, odleć).

Sama po tą książkę nigdy bym nie sięgnęła (ze względu na tematykę: nie interesują mnie książki o środowisku czy życiu ćpunów), ale bardzo zależało mi na obejrzeniu filmu a skoro książka powinna mieć pierwszeństwo, najpierw przeczytałam książkę.
„The Basketball Diaries” to mocna i szokująca autobiografia; ogółem nawet całkiem dobra książka, niemniej moim zdaniem można sobie ją darować i od razu przejść do oglądania filmu który jest po prostu lepszy.

„The Basketball Diaries” to autobiograficzna powieść nieżyjącego już Jima Carrolla – amerykańskiego pisarza, poety i muzyka punkowego.
Ta kontrowersyjna książka to kronika koszykarskich meczy, opis jego szkolnych lat oraz wstrząsające świadectwo życia na nowojorskiej ulicy. W brutalnie i szokująco szczery sposób – w ogóle nie owijając w bawełnę – Carroll opisuje jak rzucił...