Powieść Erskine'a Caldwella jest idealnym przykładem na to, że ludziom urodziwym z wyglądu żyje się łatwiej. Oczywiście o ile owi ludzie umiejętnie używają mózgownicy.
Bohaterka "Epizodu w Palmetto", Vernona (ach, cóż za piękne imię!) Stevens, jawiła mi się jako urodziwa blondynka w typie Fergie z zespołu Black Eyed Peas. OK, może mniej wyrachowana od Fergie, i z większym biustem oraz ładniejszymi stopami. Pal licho jak ową Vernonę widział Caldwell, dla mnie była to po prostu urocza cycata blondi. I w zasadzie mając takie walory panna Stevens spokojnie mogła znaleźć bogatego męża o względnie spokojnym charakterze i żyć sobie dostatnio i bez większych zmartwień. Lecz jak to się często dzieje w przyrodzie, a i na kartach książki także, uroda nie za bardzo idzie w parze z pomyślunkiem. W zasadzie na początku książki mocno kibicowałem Nonie. Ale im dalej w las... nie no, temu dała, tamtego pocałowała. Bez hec, w tak małym, zapyziałym miasteczku to nie miało prawa się udać. Nie przy miejscowych matronach, których chłopy wodziły oczami za nową nauczycielką. Rzecz w tym, że panna Stevens w wielu momentach zachowywała się irracjonalnie, jakby wiążąc pętlę na własnej szyi.
"Epizod w Palmetto" to z pewnością nie najlepsza powieść Erskine'a Caldwella. Jeśli miałbym być szczery, to jedna ze słabszych jego książek. Natomiast nadal jest to niezła amerykańska literatura Południa, a przy tym znakomity przykład na to, jak Bozia niesprawiedliwie dzieli urodą przy narodzinach. Piękni mają łatwiej, prościej. Inna sprawa, że sami sobie wszystko komplikują. Brzydki załatwiłby to bez kłopotu, ale to dyskusja na zupełnie inny temat.

Powieść Erskine'a Caldwella jest idealnym przykładem na to, że ludziom urodziwym z wyglądu żyje się łatwiej. Oczywiście o ile owi ludzie umiejętnie używają mózgownicy.
Bohaterka "Epizodu w Palmetto", Vernona (ach, cóż za piękne imię!) Stevens, jawiła mi się jako urodziwa blondynka w typie Fergie z zespołu Black Eyed Peas. OK, może mniej wyrachowana od Fergie, i z większym...

Piękna powieść która świetnie demaskuje pruderię i hipokryzje małomiasteczkowych społeczeństw. Moim zdaniem jedna z najlepszych powieści Caldwella

Piękna powieść która świetnie demaskuje pruderię i hipokryzje małomiasteczkowych społeczeństw. Moim zdaniem jedna z najlepszych powieści Caldwella