Trzeci tom znanej Trylogii Międzygwiezdnej. Klasyka SF, oczywiście nie dla każdego, choć amatorzy gatunku z pewnością docenią lub już dawno docenili. A być może są wśród nich i tacy którzy swoją przygodę z gatunkiem rozpoczęli właśnie od tego dzieła. To w końcu jedno z pierwszych dzieł tego typu wśród powojennych evergreenów polskiej fantastyki.

Trzeci tom znanej Trylogii Międzygwiezdnej. Klasyka SF, oczywiście nie dla każdego, choć amatorzy gatunku z pewnością docenią lub już dawno docenili. A być może są wśród nich i tacy którzy swoją przygodę z gatunkiem rozpoczęli właśnie od tego dzieła. To w końcu jedno z pierwszych dzieł tego typu wśród powojennych evergreenów polskiej fantastyki.

4/10 - ujdzie. Zwieńczenie trylogii kosmicznej Trepki i Borunia. Ocena uśredniona. Pierwsza połowa książki trzymająca wysoki poziom; druga zaś o fatalnym wykonaniu (mimo dobrego zamysłu) i niestety nie trzymająca się kupy. Zjednoczona Ludzkość XXV wieku, o wysokim poziomie zaawansowania technologicznego, edukacji, z nieograniczoną energią i futurystycznymi drukarkami 3D tworzącymi z powietrza dosłownie WSZYSTKO; podbijająca kosmos i zaludniająca w ciągu dni planety, nagle (i MASOWO) zaczyna zachowywać się jak XV-wieczny, sterowany przez religijnych oszołomów tłum wieśniaków z widłami z beznadziejnie bezsensownego powodu. A powodem tym jest strach przed dobrowolnym zaakceptowaniem pomocy od przerastającej ją technologicznie pod każdym względem obcej, acz pozornie przyjaznej rasy kosmitów. Ja rozumiem, że ten piękny zew wolności ponad wszystko to ukryta przed cenzorami krytyka radzieckiego sojuza, który ówcześnie niósł już Polakom "braterską pomoc", i że to sci-fi, ale na Peruna, nawet sci-fi musi wykazywać się jakąś dozą zdrowego rozsądku i mieć nieco sensu... Kilkaset stron walki, oporu i filozofowanie na temat zamiarów obcych w obliczu przepaści rozwojowej pozwalającej im na osiągnięcie celu w sekundy niezależnie od zgody ludzi to intryga zbyt płytka, nawet jak na "ukryty, krytykancki" cel przyświecający autorom. Od połowy miałem wzmagające się poczucie marnowanego czasu...

4/10 - ujdzie. Zwieńczenie trylogii kosmicznej Trepki i Borunia. Ocena uśredniona. Pierwsza połowa książki trzymająca wysoki poziom; druga zaś o fatalnym wykonaniu (mimo dobrego zamysłu) i niestety nie trzymająca się kupy. Zjednoczona Ludzkość XXV wieku, o wysokim poziomie zaawansowania technologicznego, edukacji, z nieograniczoną energią i futurystycznymi drukarkami 3D...

A według mnie najlepsza czesc trylogii. Bardzo duzo sie dzieje plus kontakt z obcą cywilizacją Urpian która nie wiadomo jak jest tak naprawde do ludzi nastawiona. Ja do samego konca czytałem to z wielką przyjemnoscią.

A według mnie najlepsza czesc trylogii. Bardzo duzo sie dzieje plus kontakt z obcą cywilizacją Urpian która nie wiadomo jak jest tak naprawde do ludzi nastawiona. Ja do samego konca czytałem to z wielką przyjemnoscią.

Zdecydowanie najsłabsza z całej trylogii, szkoda, bo motyw kontaktu z obcą cywilizacją jest świetnym polem do manewru. Wydaje mi się, że niestety autorzy "przegadali" konflikt ( nota bene nadzwyczaj pomysłowy ). Za dużo w tym wszystkim wyszło filozofii, niestety. Oczywiście - klasyk.

Zdecydowanie najsłabsza z całej trylogii, szkoda, bo motyw kontaktu z obcą cywilizacją jest świetnym polem do manewru. Wydaje mi się, że niestety autorzy "przegadali" konflikt ( nota bene nadzwyczaj pomysłowy ). Za dużo w tym wszystkim wyszło filozofii, niestety. Oczywiście - klasyk.

Książka zabytek. Najsłabsza z trylogii. Dużo wywodów, pseudo naukowych dyskusji.

Książka zabytek. Najsłabsza z trylogii. Dużo wywodów, pseudo naukowych dyskusji.

Trzecia część "Trylogii kosmicznej" koncentruje się na problematyce kontaktu z obcą cywilizacją. Nie chcąc zdradzać przebiegu fabuły wspomnę tylko, iż autorzy rozważają istotę "człowieczeństwa" oraz "istoty rozumnej". Czy może okazać się, iż pojęcie drugie jest kategorią szerszą niż samo "człowieczeństwo"?

Początkowo, zarówno protagoniści jak i czytelnik wiedzą niezbyt wiele na temat badanych światów, co daje tym większe pole dla domysłów i gry wyobraźni.

Jestem przekonany, iż autorzy zajmujący się podobną tematyką (m. in. Stanisław Lem w "Solaris", Peter Watts w "Ślepowidzeniu" czy Arthur C. Clarke w kolejnych "Odysejach Kosmicznych") przeczytaliby omawianą książkę zarówno z przyjemnością jak i największym zainteresowaniem.

Polecam, szczególnie dla fanów tematyki "kontaktu" :)

Trzecia część "Trylogii kosmicznej" koncentruje się na problematyce kontaktu z obcą cywilizacją. Nie chcąc zdradzać przebiegu fabuły wspomnę tylko, iż autorzy rozważają istotę "człowieczeństwa" oraz "istoty rozumnej". Czy może okazać się, iż pojęcie drugie jest kategorią szerszą niż samo "człowieczeństwo"?

Początkowo, zarówno protagoniści jak i czytelnik wiedzą niezbyt...

" (...) chwilami Trylogia niezmiernie mnie nudziła, równie często zachowanie bohaterów przyprawiało mnie o palpitacje serca. Ale wystarczyła chwila, tuż po wyłączeniu audiobooka, by w mej głowie kłębiło się milion myśli. Bo jak Boruń i Trepka literacko zaliczają się do lamusa, to ich dzieło skłania do głębszego zastanowienia się nad kilkoma kwestiami." Cały tekst traktujący o dziele Borunia i Trepki przeczytacie tutaj: http://www.kronikinomady.pl/2015/07/trylogia-kosmiczna-dzisiaj-juz-sie-tak.html

" (...) chwilami Trylogia niezmiernie mnie nudziła, równie często zachowanie bohaterów przyprawiało mnie o palpitacje serca. Ale wystarczyła chwila, tuż po wyłączeniu audiobooka, by w mej głowie kłębiło się milion myśli. Bo jak Boruń i Trepka literacko zaliczają się do lamusa, to ich dzieło skłania do głębszego zastanowienia się nad kilkoma kwestiami." Cały tekst traktujący...

Kultowa powieść science fiction lat 50 i 60 XX wieku. Najsłabsza z całej trylogii.

Kultowa powieść science fiction lat 50 i 60 XX wieku. Najsłabsza z całej trylogii.

Trzecia i ostatnia część trylogii. Z tego co pamiętam - najsłabsza. Ale i tak zasługuje na swoje gwiazdki. Bo dziś takiej SF się nie pisze.
A że większy brat musi pomagac mniejszemu - jak ZSRR wszystkim w RWPG... to wtedy tak trzeba było pisać.
Książka - zabytek. Dziś takiej nie spotkamy. A szkoda.
Bo wyobraźni autorzy mieli niezliczone pokłady.

Trzecia i ostatnia część trylogii. Z tego co pamiętam - najsłabsza. Ale i tak zasługuje na swoje gwiazdki. Bo dziś takiej SF się nie pisze.
A że większy brat musi pomagac mniejszemu - jak ZSRR wszystkim w RWPG... to wtedy tak trzeba było pisać.
Książka - zabytek. Dziś takiej nie spotkamy. A szkoda.
Bo wyobraźni autorzy mieli niezliczone pokłady.

Pierwsza połowa super - dużo zwrotów akcji, odpowiedni klimat. Widać progres w stosunku do "Proximy". Druga połowa natomiast dużo słabsza, pisana jakby od niechcenia, bez braku wyraźnego pomysłu.

Pierwsza połowa super - dużo zwrotów akcji, odpowiedni klimat. Widać progres w stosunku do "Proximy". Druga połowa natomiast dużo słabsza, pisana jakby od niechcenia, bez braku wyraźnego pomysłu.