Samotność Bogów, tak głosi tytuł, ale czy o tym naprawdę jest ta książka? Dla mnie traktuje ona raczej o samotności człowieka, uwikłanego w wybory, których nie rozumie i napotykającego na swej drodze siły większe niż on sam równie mu podległe, co nim kierujące. To książka o samotności, rodzącej się z niepewności, z wątpliwości skutkujących zepchnięciem na margines rzeczywistości przez tych, którzy wiedzą lepiej, choć wcale lepiej nie widzą, ba często pozostają ślepi na prawdę, mieniącą się większą ilością odcieni niż zdołałyby pomieścić ich oczy i umysły. A jednak to oni właśnie i dzięki temu właśnie, że nie znają wahania płynącego z poznania więcej niż jednej poprawnej odpowiedzi na to samo pytanie, prą do przodu, stając się ojcami i matkami przyszłości, pozostawiając w tyle zagubionych w pajęczych sieciach refleksji tych, których nazwać można matkami i ojcami przeszłości.

Co jednak ciekawe, książka Terakowskiej uczy pokory płynącej ze świadomości, że potrzebni są jedni i drudzy. Inżynierowie jutra i filozofowie wczoraj. Potrzebni, by zachować subtelną równowagę między zmianą a stałością, powierzchnią i głębią, działaniem i refleksją. Mimo iż wznosi się między nimi mur niezrozumienia i wzajemnej pogardy, być może jest on tylko iluzją, lub może on stać się tylko iluzją, kiedy odkryją, że w istocie swej nie jest on murem, lecz częścią budowli, którą - nie zdając sobie z tego sprawy - tak naprawdę razem tworzą.

Choć nasze języki zostały pomieszane i trudno nam porozumieć się między sobą praca trwać będzie nieprzerwanie, a wieża rosnąć w siłę. I być może kiedyś, pomimo niezrozumienia, albo i dzięki niemu, w dialektycznym uporze ścierania się przeciwieństw, nadejdzie taki czas, że zarówno Bóg jak i my ludzie przestaniemy być w końcu samotni.

Samotność Bogów, tak głosi tytuł, ale czy o tym naprawdę jest ta książka? Dla mnie traktuje ona raczej o samotności człowieka, uwikłanego w wybory, których nie rozumie i napotykającego na swej drodze siły większe niż on sam równie mu podległe, co nim kierujące. To książka o samotności, rodzącej się z niepewności, z wątpliwości skutkujących zepchnięciem na margines...