Andrzej Drzewiński w swojej twórczości często porusza temat ludzkiej psychiki, wnikania w nią. W jego książkach Często pojawiają się też tajne organizacje.
Obiekt mojej opinii zawiera w większości proste opowiadania SF, ale także parę bardziej skomplikowanych, bądź dziwnych historii (np. Ich dwudziestu). W zbiorze znajdziemy dziewięć opowiadań. Pierwsze cztery i ostatnie są wspomnianymi przeze mnie prostymi opowiadaniami w,które łatwo można się wciągnąć. Piąte i dwa przed ostatnie historie są nieco bardziej trudne, a już na pewno dla kogoś słabo obeznanego z literaturą fantastyczno-naukową, jak na przykład ja. Myślę, że powodem trudności tych utworów jest osadzenie ich akcji w kosmosie. Epidemia o, której dopiero teraz wspominam jest lekko nudnawa, gdyż za długa, ale i tak robi niezłe wrażenie.
Bohaterzy często mają styczność z przeróżnymi wynalazkami, lub artefaktami, co sprawia (nawet jeśli jej nie mają), że koniec ich historii jest dla nich zły. Niektóre opowiadania zawierają w sobie elementy amerykańskie (mówię tu o bohaterach i miejscu akcji), co nie jest w moim guście. Zdecydowanie wolę te w, których pokazano polskie realia lat 80's.
Początek twórczości Andrzeja Drzewińskiego bardzo mi się spodobał, liczę, że jego nowsze powieści i opowiadania są jeszcze lepsze, więc na pewno przeczytam kolejne utwory z pod jego pióra.

Andrzej Drzewiński w swojej twórczości często porusza temat ludzkiej psychiki, wnikania w nią. W jego książkach Często pojawiają się też tajne organizacje.
Obiekt mojej opinii zawiera w większości proste opowiadania SF, ale także parę bardziej skomplikowanych, bądź dziwnych historii (np. Ich dwudziestu). W zbiorze znajdziemy dziewięć opowiadań. Pierwsze cztery i ostatnie są...