Tak dla Fidybusa, Karbolka oraz mamusi. Zawsze i wszędzie. Czytałam setki razy, nigdy mnie nie nudzi. Mus dla fanów Chmielewskiej, Kisiel. Niezapomniane wrażenia i klimaty

Tak dla Fidybusa, Karbolka oraz mamusi. Zawsze i wszędzie. Czytałam setki razy, nigdy mnie nie nudzi. Mus dla fanów Chmielewskiej, Kisiel. Niezapomniane wrażenia i klimaty

Przygód sierżanta Fidybusa i porucznika Karbolka ciąg dalszy. Pierwszy z nich jest śledczym-samoukiem, wciąż usiłującym zdać maturę i co chwilę popadającym w tarapaty starym praktykiem; porucznik Karbolek zaś dla odmiany jest młodym i ambitnym oficerem, który święcie wierzy w wyższość teorii nad praktyką, przez co znakomicie się uzupełniają. Powieść czyta się bardzo lekko, duża doza humoru przywodzi mi na myśl twórczość Joanny Chmielewskiej, a łatwość odbioru zaś książki o panu Samochodziku - wiem, skojarzenia dziwne, ale w każdym razie książkę polecam każdemu.

Przygód sierżanta Fidybusa i porucznika Karbolka ciąg dalszy. Pierwszy z nich jest śledczym-samoukiem, wciąż usiłującym zdać maturę i co chwilę popadającym w tarapaty starym praktykiem; porucznik Karbolek zaś dla odmiany jest młodym i ambitnym oficerem, który święcie wierzy w wyższość teorii nad praktyką, przez co znakomicie się uzupełniają. Powieść czyta się bardzo lekko,...

najsłabsza książka z serii

najsłabsza książka z serii

Lekki, dobry kryminał milicyjny. Czasy PRL-u ze swoistymi absurdami i moja ulubiona para gliniarzy oraz całkiem intrygujący ksiądz.

Lekki, dobry kryminał milicyjny. Czasy PRL-u ze swoistymi absurdami i moja ulubiona para gliniarzy oraz całkiem intrygujący ksiądz.

Podróży sentymentalnej ciąg dalszy. Znajduję sporo przyjemności w czytaniu tych PRL-owskich staroci.

Podróży sentymentalnej ciąg dalszy. Znajduję sporo przyjemności w czytaniu tych PRL-owskich staroci.

bardzo fajny kryminał, przeczytany lata temu

bardzo fajny kryminał, przeczytany lata temu

Kryminał dość lekki, fajnie się czyta, jednakże nic zaskakującego. Można ją spokojnie czytać w autobusie/pociągu.
Przypomniało mi się z tej książki dość ciekawe określenie ukochanej "Musia" powszechnie znanej w pracy jako wrednej istocie. Pochodzi ono jako skrót od słowa "Wiedźmusia", chyba rzeczywiście musiała nią być skoro pozwoliła ukochanemu tak do siebie mówić.

Kryminał dość lekki, fajnie się czyta, jednakże nic zaskakującego. Można ją spokojnie czytać w autobusie/pociągu.
Przypomniało mi się z tej książki dość ciekawe określenie ukochanej "Musia" powszechnie znanej w pracy jako wrednej istocie. Pochodzi ono jako skrót od słowa "Wiedźmusia", chyba rzeczywiście musiała nią być skoro pozwoliła ukochanemu tak do siebie...

O autorze i książce dowiedziałam się ileś lat temu z Autobiografii Joanny Chmielewskiej, która była tym kryminałem zafascynowana. Odnalazłam tę mało znaną pozycję i podobnie jak pani Joanna, uśmiałam się. Świetna lektura na poprawę humoru, jak w poprzedniej opinii - faktycznie w stylu Chmielewskiej. Sierżant Fidybus i porucznik pojawiają się też w innych kryminałach Bożkowskiego, ale ta książka jest najlepsza.

O autorze i książce dowiedziałam się ileś lat temu z Autobiografii Joanny Chmielewskiej, która była tym kryminałem zafascynowana. Odnalazłam tę mało znaną pozycję i podobnie jak pani Joanna, uśmiałam się. Świetna lektura na poprawę humoru, jak w poprzedniej opinii - faktycznie w stylu Chmielewskiej. Sierżant Fidybus i porucznik pojawiają się też w innych kryminałach...

dość dobra książka,w stylu Joanny Chmielewskiej..

dość dobra książka,w stylu Joanny Chmielewskiej..