Przepojona ideałami humanitaryzmu opowieść o uciekinierze z niemieckiego obozu z czasów I Wojny Światowej.

Początkowo z pewnym sceptycyzmem podszedłem do lektury, ze względu na komunistyczną przeszłość autora, ale w miarę czytania na szczęście obawy się rozpłynęły. Wprawdzie można czasem natknąć się na brednie o za przeproszeniem „nastawionych na pokój bolszewikach” , ale są to w zasadzie zaledwie jednostkowe incydenty nie związane z tokiem akcji i głównym przesłaniem najsłynniejszego dzieła Arnolda Zweiga.

Powieść ma jak najbardziej antywojenny wydźwięk. Zawiera przejmujący opis skazanego na śmierć żołnierza i perypetie związane z próbami jego uwolnienia. Właściwie jest to osoba skazana ze niewinność. Za pragnienie wolności. Za chęć normalnego życia wspólnie z rodzinną. Za sprzeciw wobec wojennej tułaczki.

Zweig w książce poddaje surowej krytyce wojenny ucisk, dążenia do imperializmu, popychające narody do wzajemnego wyniszczania się: „Gardzę wszelką władzą na świecie. Ona od tysięcy lat winna jest wszelkiemu barbarzyństwu. Jest zasadą zła. Zasadą głupich ojców, którym nie wystarcza człowieczeństwo i którzy potrzebują przemocy, aby się ostać, zasadą szalonych starców, którzy dziś skazują Europę na zagładę”.

Warto zwrócić uwagę na religijne aspekty przewijające się w powieści. I tu zacytuje kolejny fragment bo naprawdę wydaje się rewelacyjny - „Diabeł przecież wcale nie żąda, aby w niego wierzyć. On chce tylko byś ty robił swoje, a on swoje i gwiżdżę na wiarę i niewiarę”. Pozostając w klimatach religijno – pacyfistycznych, Zweig zadaje rozpaczliwe pytania na które nie ma jednoznacznej odpowiedzi... Gdzie jest Bóg, skoro życie jest tak niesprawiedliwe, a na wojnie giną miliony niewinnych ludzi?

Przepojona ideałami humanitaryzmu opowieść o uciekinierze z niemieckiego obozu z czasów I Wojny Światowej.

Początkowo z pewnym sceptycyzmem podszedłem do lektury, ze względu na komunistyczną przeszłość autora, ale w miarę czytania na szczęście obawy się rozpłynęły. Wprawdzie można czasem natknąć się na brednie o za przeproszeniem „nastawionych na pokój bolszewikach” , ale...