Po przeczytaniu książki ,, Szelmostwa niegrzecznej dziewczynki,, nabrałam dużego apetytu na powieści Llosy. Pech ciał, że kolejną pozycją, po którą sięgnęłam, była właśnie ,,Jak ryba w wodzie,,.
Promowana jako burzliwa i prowokująca biografia, w gruncie rzeczy okazała się zlepkiem różnorakich wspomnień i pozostawiła spory niedosyt.
Podzielona na dwa główne nurty. Część dotycząca młodości i dorastania autora, oraz jego polityczne starania i udział w wyborach prezydenckich.
Rozdziały dotyczące życia prywatnego są napisane ciekawie. Miałam wrażenie, że czytałam opowieści poczciwego, starszego Pana, który wspomina mocno nie typowe czasy dzieciństwa i młodości.
Niestety później książka zostaje zdominowana przez wydarzenia polityczne. Rozdziały dotyczące tego wątku są napisane ciężko, pojawia się tam mnóstwo postaci, których obecność nie jest niczym uzasadniona. Mam wrażenie, że autor nie potrafił wyselekcjonować tego co istotne, ponieważ przeżywał te wydarzenia emocjonalnie. Dla czytelnika jest to jednak miejscami dość nużące.
Na pewno wrócę do powieści tego pisarza, bo jest w nim coś co przyciąga i intryguje, jednak tą pozycję polecę tylko bardzo zagorzałym fanom lub wielbicielom historii o politycznych przemianach.

Po przeczytaniu książki ,, Szelmostwa niegrzecznej dziewczynki,, nabrałam dużego apetytu na powieści Llosy. Pech ciał, że kolejną pozycją, po którą sięgnęłam, była właśnie ,,Jak ryba w wodzie,,.
Promowana jako burzliwa i prowokująca biografia, w gruncie rzeczy okazała się zlepkiem różnorakich wspomnień i pozostawiła spory niedosyt.
Podzielona na dwa główne nurty. Część...