Pełna błyskotliwego i abstrakcyjnego humoru. Aż chce się wyruszyć w drogę.

Pełna błyskotliwego i abstrakcyjnego humoru. Aż chce się wyruszyć w drogę.

Od dawna widywalam rozne ksiazki Brysona na listach najlepszych podrozniczych ksiazek. Moze mialam przez to zbyt wysokie oczekiwania, ale troche sie zawiodlam. Wartoscia dodana ksiazki jest mozliwosc poznania sposobu podrozowania 30 lat temu, autor ma tez troche ciekawych i trafnych spostrzezen oraz kilka smiesznych momentow. No wlasnie, kilka. Mimo usilnych prob bycia smiesznym caly czas. Humor przesadzony, czesto wcisniety na sile, ilosc zartow i zarcikow zaczyna w okolicach 1/3 ksiazki mocno irytowac. Czulam sie jalbym siedziala na weselu kolo ledwo znanego wujka, ktory koniecznie chce byc smieszny. Odrzucily mnie tez seksistowskie zarty, pojawiaja sie w bardzo duzej ilosci. Za duzo, bez klasy, meczaco. Na szczescie ksiazka jest bardzo krotka, wiec jesli ktos ma duzo motywacji, to mozna przymknac oko na wady i cofnac sie w czasie do Europy lat 90tych.

Od dawna widywalam rozne ksiazki Brysona na listach najlepszych podrozniczych ksiazek. Moze mialam przez to zbyt wysokie oczekiwania, ale troche sie zawiodlam. Wartoscia dodana ksiazki jest mozliwosc poznania sposobu podrozowania 30 lat temu, autor ma tez troche ciekawych i trafnych spostrzezen oraz kilka smiesznych momentow. No wlasnie, kilka. Mimo usilnych prob bycia...

Lekka i zabawna relacja z sentymentalnej podróży autora poprzez Europę. Jest szybko, stereotypowo i bez konwenansów. Książka ma swoje lata i niektóre miejsca zmieniły się w międzyczasie nie do poznania, niemniej dzięki unikalnemu poczuciu humoru autora, bawi niezmiennie.

Lekka i zabawna relacja z sentymentalnej podróży autora poprzez Europę. Jest szybko, stereotypowo i bez konwenansów. Książka ma swoje lata i niektóre miejsca zmieniły się w międzyczasie nie do poznania, niemniej dzięki unikalnemu poczuciu humoru autora, bawi niezmiennie.

Lubię poczucie humoru Brysona i ta książka mnie w tej kwestii nie zawiodła. Książka nie jest przewodnikiem, ale jest literaturą podróżniczą, choć autor czasami podpowiada, co mu się najbardziej podobało w danej miejscowości. Często jakiej muzeum, co patrząc z punktu widzenia stereotypowego Amerykanina jest rzadkością ;). Każdy rozdział to osobne miasto, ale w każdym jest nieco ironii, nieco humoru, nieco uszczypliwości do Europejczyków lub do obywateli danego kraju, jednak autor nie omija też swych rodaków. W każdym razie bardzo przyjemnie się czyta - raz że piękne i ciekawe miejsca, drugi raz że z humorem.

Lubię poczucie humoru Brysona i ta książka mnie w tej kwestii nie zawiodła. Książka nie jest przewodnikiem, ale jest literaturą podróżniczą, choć autor czasami podpowiada, co mu się najbardziej podobało w danej miejscowości. Często jakiej muzeum, co patrząc z punktu widzenia stereotypowego Amerykanina jest rzadkością ;). Każdy rozdział to osobne miasto, ale w każdym jest...

„Ani tu, ani tam” opisuje podróż przez Europę schyłku dwudziestego wieku: jeszcze więc straszą kolejki w Bułgarii oraz porażający deficyt towarów. Do Polski autor, niestety, nie zagląda – a szkoda. Chętnie przeczytałabym, jak ocenia nasz narodowy charakter. Jestem też pewna, że polska kuchnia (bigos, flaczki i kiszone ogórki) zrobiłaby na nim piorunujące wrażenie. Choć ubolewam nad tym przeoczeniem, podróż w towarzystwie dowcipnego, korpulentnego Amerykanina, uginającego się pod ciężarem plecaka i własnych romantycznych wyobrażeń, uważam za bardzo udaną. To kolejna książka Billa Brysona, którą polecam z prawdziwą przyjemnością.

Więcej na blogu:
https://zapiskinamarginesie.pl/2020/06/18/europa-dla-poczatkujacych-i-srednio-zaawansowanych/

„Ani tu, ani tam” opisuje podróż przez Europę schyłku dwudziestego wieku: jeszcze więc straszą kolejki w Bułgarii oraz porażający deficyt towarów. Do Polski autor, niestety, nie zagląda – a szkoda. Chętnie przeczytałabym, jak ocenia nasz narodowy charakter. Jestem też pewna, że polska kuchnia (bigos, flaczki i kiszone ogórki) zrobiłaby na nim piorunujące wrażenie. Choć...

Świetnie i dowcipnie napisana relacja z podróży Amerykanina po Europie. Co strona, to śmiałem się na głos. Przeczytała cała moja rodzina i ma takie samo zdanie - petarda! Bardzo polecam dla dobrego samopoczucia.

Świetnie i dowcipnie napisana relacja z podróży Amerykanina po Europie. Co strona, to śmiałem się na głos. Przeczytała cała moja rodzina i ma takie samo zdanie - petarda! Bardzo polecam dla dobrego samopoczucia.

Zabawna, lekka, Europa widziana oczami Amerykanina. Nie jest to pozycja, która uczy, jej celem jest rozrywka w pochmurny dzień.

Zabawna, lekka, Europa widziana oczami Amerykanina. Nie jest to pozycja, która uczy, jej celem jest rozrywka w pochmurny dzień.

Europa tuż przed powstaniem Unii Europejskiej. Daleka od ideału, do którego wtedy w początku lat dziewięćdziesiątych tak bardzo tęskniliśmy. Bill Bryson ze swoim nieodłącznym poczuciem humoru ( tym razem z zastrzeżeniami) serwuje nam obrazki z kilkunastu europejskich krajów. Sporo ciekawostek, ale też i stereotypowego widzenia narodów, takiego które ciągle jeszcze funkcjonuje wśród nas, chociaż Europa zmieniła się ogromnie. I tak: Holendrzy to byli prawie zboczeńcy i ćpuny, Francuzi zarozumialcy, Niemcy zbyt zasadniczy i bez poczucia humoru, Skandynawowie to nudziarze nadużywający alkoholu,Szwajcarzy to też nudziarze w dodatku niegościnni, Austriacy to wredni antysemici. Tylko Włosi w tym towarzystwie wypadali całkiem sympatycznie, bo chociaż to niefrasobliwi bałaganiarze, ale za to radośni, przyjaźni i gościnni. Ja również Włochów tak odbieram, bo też mają powód by takimi być. Żyją przecież w najpiękniejszym europejskim kraju, o wspaniałym klimacie i wspaniałych zabytkach. Rozczarował mnie natomiast sam Bryson, bo okazało się, że nie lubi psów i w ogóle zwierząt, a jego poczucie humoru w tej książce było, jak na mój gust, zbyt prostackie. Co prawda pisał ją ponad ćwierć wieku temu i pewnie wtedy jeszcze nie nabrał europejskiej ogłady. Tak czy siak, tym razem irytował mnie ten jego humor, ale przymykałam na to oko, bo w kolejnych książkach zrobił pod tym względem ogromny postęp. Szkoda, że Bill Bryson nie odwiedził w czasie tej swojej podróży Polski. Może teraz się pofatyguje, jeśli przypomni sobie, że Polska też leży w Europie.

Europa tuż przed powstaniem Unii Europejskiej. Daleka od ideału, do którego wtedy w początku lat dziewięćdziesiątych tak bardzo tęskniliśmy. Bill Bryson ze swoim nieodłącznym poczuciem humoru ( tym razem z zastrzeżeniami) serwuje nam obrazki z kilkunastu europejskich krajów. Sporo ciekawostek, ale też i stereotypowego widzenia narodów, takiego które ciągle jeszcze...

Od tej książki zaczęła się moja wielka randka z Billem Brysonem ;) płakałam ze śmiechu.

Od tej książki zaczęła się moja wielka randka z Billem Brysonem ;) płakałam ze śmiechu.

Trochę to już przeterminowane, ale jeśli ktoś chce poczytać o podróży przez Europę, jakiej już nie ma, może sięgnąć.

Trochę to już przeterminowane, ale jeśli ktoś chce poczytać o podróży przez Europę, jakiej już nie ma, może sięgnąć.